جورج الیور می (۱۸۷۵-۱۹۶۱) یک حسابدار و اقتصاددان برجسته آمریکایی بود که نقش تأثیرگذاری در توسعه و پیشرفت حرفه حسابداری مدرن در ایالات متحده ایفا کرد. می در سال ۱۹۳۹ کمیته استانداردهای حسابداری را در انجمن حسابداران رسمی آمریکا (AICPA) تأسیس کرد و تا سال ۱۹۵۹ ریاست این کمیته را بر عهده داشت. این کمیته نقش کلیدی در تدوین و توسعه اصول حسابداری پذیرفته شده عمومی (GAAP) و استانداردهای حسابداری در آمریکا ایفا کرد. همچنین، می در سال ۱۹۴۳ کتاب مهم “A Business Man Looks at the Balance Sheet” را منتشر کرد که یکی از تأثیرگذارترین آثار در زمینه حسابداری معاصر محسوب میشود. این کتاب به درک بهتر گزارشگری مالی و ترازنامه از دیدگاه تجاری کمک کرد. علاوه بر این، می به عنوان مشاور با سازمانهای مختلف از جمله کمیسیون بورس و اوراق بهادار آمریکا (SEC) همکاری داشت و در زمینههای مختلف مالی و حسابداری به آنها مشاوره ارائه میکرد.
برخی از دستاوردها و فعالیتهای مهم جورج الیور می
جورج الیور می (۱۸۷۵-۱۹۶۱) یک حسابدار و اقتصاددان برجسته آمریکایی بود که نقش مهمی در توسعه حسابداری مدرن و استانداردهای حسابداری ایفا کرد. او به عنوان یکی از پیشگامان اصلی در حرفه حسابداری آمریکا شناخته میشود.
برخی از دستاوردها و فعالیتهای مهم جورج الیور می شامل:
تأسیس کمیته استانداردهای حسابداری در انجمن حسابداران رسمی آمریکا (AICPA) در سال ۱۹۳۹ و ریاست آن تا سال ۱۹۵۹.
نقش کلیدی در توسعه اصول حسابداری پذیرفته شده عمومی (GAAP) و تدوین استانداردهای حسابداری.
انتشار کتاب “A Business Man Looks at the Balance Sheet” در سال ۱۹۴۳ که یکی از تأثیرگذارترین آثار در زمینه حسابداری معاصر محسوب میشود.
مشاوره و همکاری با سازمانهای مختلف در زمینه حسابداری و مالی، از جمله کمیسیون بورس و اوراق بهادار آمریکا (SEC).
جورج الیور می به عنوان یکی از متفکران پیشرو در حسابداری شناخته میشود و نقش بسیار مهمی در شکلگیری و پیشرفت این حرفه داشته است.
عملگرایی؛ مهمترین خصلت الیور می
می فردی باهوش بود که علاوه بر تخصصش در حسابداری، به موضوعات متنوعی چون اقتصاد، مالیات، قانون و فلسفه علاقه داشت. به دلیل ریشه انگلیسی خود، بسیار عملگرا بود. این خصلت او را میتوان در دو مورد مشاهده کرد:
۱) همکاری با بورس اوراق بهادار (۱۹۳۲-۱۹۳۴) که او ریاست آن را بر عهده داشت.
۲) ریاست کمیته رویههای حسابداری از زمان تأسیس در ۱۹۳۶ تا ۱۹۴۴. برخلاف برخی صاحب نظران که تدوین اصول حسابداری را نیازمند قواعد زیربنایی میدانستند، می معتقد بود که وظیفه مراجع تدوینکننده حل و فصل مشکلات حرفه ای است و نمیتوان این عمل را به دستیابی به یک مجموعه واحد از اصول موکول کرد.
دیدگاه الیور می در خصوص بورس اوراق بهادار
بزرگترین کمک او به حرفهاش، خدمت در کمیتهی ویژه همکاری با بورس اوراق بهادار بوده است. او معتقد بود که همه باید هم از اهمیت و هم از محدودیتهای صورتهای مالی آگاه باشند. او همچنین بیان داشت که صورتهای مالی انعکاسدهنده رویدادهایی هستند که در جهانی از ابهام رخ میدهند، و نمیتوانند با درجه بالاتری از قطعیت نسبت به شرایطی که در آن اتفاق افتادهاند، اطلاعات را منعکس کنند. به عبارت دیگر، صورتهای مالی همواره با برخی ابهامات همراه هستند و نمیتوانند واقعیت را با قطعیت کامل نشان دهند.
دیدگاه الیور می در خصوص حسابداری
الیور می، همچنین بر ماهیت قراردادی حسابداری تأکید میورزید و معتقد بود که شرکتها باید روشهای حسابداری مربوط به خودشان را انتخاب و آنها را افشا کنند و بهطور یکنواخت بهکار ببندند. او معتقد بود که حسابداری به میزان زیادی قراردادی است و باید بهعنوان ابزار اجتماعی سودمندی عمل نماید و با تغییر در شرایط اقتصادی و سیاستهای اجتماعی تغییر کند. به عبارت دیگر، او بر این باور بود که حسابداری یک قرارداد اجتماعی است که باید مطابق با شرایط متغیر اقتصادی و اجتماعی تغییر کند و بهعنوان ابزاری مفید برای جامعه عمل نماید. شرکتها باید روشهای حسابداری خود را برگزیده و بهطور یکنواخت اجرا کنند.
می معتقد بود که اجباری کردن قوانین و استانداردهای یکسان در حسابداری مفید نیست. او به چند دلیل این موضوع را مخالف میدانست:
استانداردهای یکسان لزوما به استانداردهای ضعیف منجر میشوند و ممکن است به بروکراسیهایی بیانجامد که به منافع عموم و خود حرفه آسیب برساند.
شرکتهای کوچک از اجبار استفاده از استانداردهای یکسان هیچ مزیتی نخواهند برد.
شرکتهای بزرگ دائما در حال رشد و تغییر هستند، بنابراین تلاش برای حفظ همشکلی آنها بیهوده خواهد بود.
اصرار بر همشکلسازی استانداردها، روند توسعه و پیشرفت حرفه حسابداری را متوقف میکند.
درنهایت، تأکید بر شکل به زیان از دست دادن محتوا خواهد بود.
به نظر او توسعه روشهای جدید تحلیل و ارائه اطلاعات مناسبتر بود، که منجر به صورتهای مالی معنادارتر و تعدیل عملیات حسابداری برای رفع نیازهای سه گروه شرکتها (شرکتهای کوچک، شرکتهای بزرگ سهامی عام و شرکتهای تحت نظارت دولت) میشد.
الیور می در خصوص افزایش مالیات چه نظریه ای داشت؟
به دلیل ارتباط نزدیک بین مالیات و تعیین سود، می به موضوع مالیات علاقه زیادی داشت. او معتقد بود که مالیات باید به عنوان یک آیتم مجزا در صورت سود و زیان نمایش داده شود. دیدگاه او این بود که ارزش اصلی صورت سود و زیان در توانایی آن برای پیشبینی سودهای آینده است. بنابراین، صورت سود و زیان باید روندهای اصلی را نشان دهد، و افزایش مالیات یکی از روندهای مهم در دهههای ۱۹۳۰ و ۱۹۴۰ بود.
فعالیتهای حرفهای و خدمات دولتی الیور می
می در انجمن حسابداران رسمی آمریکا سمتهای مختلفی داشت:
معاون (۱۹۱۷-۱۸)
عضو هیئت منتخبین (۱۹۱۶-۱۷)
معاون بنیاد می (۱۹۲۳-۴۱)
او همچنین در کمیتههای متعددی فعالیت داشت، از جمله:
رئیس کمیته ویژه اداره موقوفات (۱۹۱۷-۳۰)
رئیس کمیته همکاری با بورس اوراق بهادار (۱۹۳۰-۳۵)
رئیس کمیته توسعه اصول حسابداری (۱۹۳۳-۳۶)
رئیس کمیته واژهشناسی (۱۹۳۹-۴۵)
معاون کمیته روشهای حسابداری (۱۹۳۷-۴۵)
مشارکت در تحقیقات
می در سال ۱۹۴۷ عضو گروه تحقیق بر روی سود تجاری بود که با همکاری انجمن حسابداران رسمی آمریکا و بنیاد راکفلر فعالیت میکرد. او همچنین در سال ۱۹۵۲ به تهیه پیشنویس گزارش تحقیق کمک کرد.
دوران جنگ جهانی اول و پس از آن
در طول جنگ جهانی اول، او در واحد خزانهداری ایالات متحده و هیئت بازرگانی جنگ مشغول به کار بود. پس از جنگ، نقشهای مشاورهای مهمی را بر عهده گرفت: مشاور خزانهداری و سایر نهادهای دولتی مشاور خبره در اکثر کمیتههای سنای آمریکا
فعالیتهای پژوهشی و مدیریتی
او در سازمانهای مختلف علمی و پژوهشی نقشهای کلیدی داشت:
رئیس (۱۹۲۶-۲۷) و سرپرست هیئت (۱۹۲۸-۲۹) دفتر ملی تحقیق اقتصادی
نایب رئیس انجمن اقتصادی آمریکا (۱۹۳۰)
مدیر انجمن آمار آمریکا (۱۹۳۷-۴۰)
مدیر انجمن ارتباطات خارجی
رئیس کمیته مشورتی انجمن تحقیق علوم اجتماعی
دستاوردهای علمی و آکادمیک
فعالیتهای آموزشی
او سخنرانیهای متعددی در دانشگاههای برجسته آمریکا داشت، از جمله:
دانشگاه کلمبیا
دانشگاه نورثوسترن
دانشگاه استنفورد
دانشگاه ییل
در سال تحصیلی ۱۹۳۶-۳۷، او افتخار اولین سخنران در دانشگاه هاروارد را کسب کرد.
کتاب های منتشر شده توسط جورج الیور می
در سال ۱۹۳۴، تحت سرپرستی می، یک پروژه مشترک بین انجمن حسابداران رسمی آمریکا و بورس نیویورک به ثمر نشست. نتیجه این همکاری، انتشار کتابی با عنوان “حسابرسی حسابهای شرکتهای سهامی” بود. این اثر مهم، ساختار گزارشهای حسابرسی شرکتها و اصول حسابداری مرتبط را تشریح کرد و پایهای برای حسابرسیهای سالانه شرکتهای عضو بورس فراهم آورد. اهمیت این گزارش به حدی بود که کمیسیون جدید بورس و اوراق بهادار را متقاعد کرد که حرفه حسابداری باید از اصول حسابداری پیروی کند، نه از دستورات دولت مرکزی. از دیگر فعالیت های فرهنگی جورج الیور می می توان به موارد زیر اشاره کرد:
نگارش ۱۰۶ مقاله در مجلات تخصصی
نوشتن ۵۴ مقاله در مجله اکانتنسی
نویسنده کتاب “حسابداری مالی – چکیدهای از تجربه” (۱۹۳۴)
دریافت مدال طلای انجمن حسابداران رسمی آمریکا
در سال ۱۹۴۴، او جایزه مهمی به نام مدال طلای انجمن حسابداران رسمی آمریکا را دریافت کرد. هفت سال بعد، در سال ۱۹۵۱، به عضویت تالار مشاهیر حسابداری درآمد. این افتخار نشان میدهد که او یکی از برجستهترین افراد در حرفه حسابداری بوده است. پس از مرگش، برای گرامیداشت یاد و خدمات او، یک کرسی حسابداری مالی به نام او در دانشگاه کلمبیا ایجاد شد. این کرسی نشاندهنده اهمیت کارها و دستاوردهای او در زمینه حسابداری است.
جمع بندی
جورج الیور می (George Oliver May) در تاریخ ۲۲ مه ۱۸۷۵ در انگلستان متولد شد و تحصیلات ابتدایی خود را در این کشور به پایان رساند. در ۱۵ فوریه ۱۸۹۲، بهمنظور کسب تجربه برای شرکت در آزمون حسابدار خبره (CA)، به عنوان کارمند قراردادی به موسسه توماس آندرو در انگلستان پیوست و در سال ۱۸۹۷ با کسب رتبه ممتاز در هر دو امتحان میانه و نهایی، به عنوان حسابدار خبره شناخته شد. در سال ۱۹۲۷، او تصمیم به کاهش فعالیتهای خود گرفت و به انجمن حسابداران آمریکا (AIA) پیوست. این زمان، آغاز نقش کلیدی او در توسعه حسابداری بود که با دهه ۱۹۳۰ همزمان شد و به عنوان یکی از مهمترین دورهها در تاریخ حسابداری شناخته میشود. می به عنوان یک شخصیت برجسته در حسابداری، تأثیر زیادی بر این حرفه گذاشت و در بسیاری از کمیتهها و سازمانهای حرفهای فعالیت داشت. او با انتشار گزارشهایی در زمینه حسابرسی و اصول حسابداری، به شکلگیری استانداردهای حسابداری کمک کرد و در نهایت به عنوان یکی از پیشگامان این حوزه شناخته شد.
آرتور ادوارد اندرسن Arthur Edward Andersen در ۳۰ مه ۱۸۸۵ در شهر پلانو، ایالت ایلینویز، متولد شد. او تحصیلات متوسطه خود را در دبیرستان آتنیوم شیکاگو به پایان رساند. اندرسن در سال ۱۹۱۷ مدرک لیسانس خود را از دانشگاه نورت وسترن دریافت کرد. وی همچنین چند دکترای افتخاری حقوق از دانشگاه های مختلف در سال های ۱۹۳۸ و ۱۹۴۱ دریافت نمود. اندرسن شرکت حسابداری تاسیس کرد که بسیار موفق بود. به نحوی که امروزه، این شرکت به یک شرکت چند ملیتی ۶ میلیارد دلاری تبدیل شده است.
درباره آرتور اندرسن
اندرسن در سال ۱۹۰۸ به حسابداران رسمی ایلینویز پیوست و در آن زمان جوانترین حسابدار رسمی ایلینویز بود. قبل از این، او از سال ۱۹۰۱ تا ۱۹۰۷ در شرکت فریزر آند چالمرز که بعدا به آلیس-چالمرز تبدیل شد، مشغول به کار حسابداری بود. در سال ۱۹۰۷ به عنوان حسابدار ارشد به موسسه پرایس واترهاوس پیوست و تا زمان انتصاب به سمت رئیس حسابداری شرکت جوش اشلیتس بروئینگ، در این موسسه باقی ماند.
تأسیس موسسه آرتور اندرسن
آرتور اندرسن در سال ۱۹۱۳، همراه با یک فرد دیگر، موسسه ای را تأسیس کردند که امروزه به نام “آرتور اندرسن (Arthur Andersen & Co.)” شناخته می شود. اندرسن تا زمان مرگ، به عنوان شریک ارشد این موسسه فعالیت داشت.
آرتور اندرسن فردی سختگیر، متکی به نفس، زاهد، بسیار عقلانی و شایسته، و خودمدار بی پروا بود. پس از فراگیری حسابداری، به عنوان حسابدار مبتدی در یک شرکت حسابداری با حقوق اندک شروع به کار کرد و سپس به تدریس در دانشگاه نورث وسترن پرداخت.
تألیف کتاب درسی حسابداری
یکی از اولین مشکلاتی که اندرسن با آن مواجه شد، نبود هیچ گونه کتاب درسی در دانشگاه بود. از این رو، اقدام به تألیف یک کتاب درسی تحت عنوان “دوره کامل حسابداری” کرد که مبنای تدریس اولیه حسابداری در نورث وسترن و دیگر دانشگاه ها شد.
تأسیس شرکت حسابداری
این مرد بیقرار و خستگی ناپذیر که علاقه مفرطی به تحول داشت، در سال ۱۹۱۳ محیط دانشگاه را به منظور تأسیس شرکت حسابداری کوچکی در آمریکای مرکزی ترک گفت. امروزه، این شرکت به یک شرکت چند ملیتی ۶ میلیارد دلاری تبدیل شده است.
تحول در حرفه حسابداری
در مسیر کاری خود، اندرسن پیوسته با تشکیلات حسابداری سنتی درگیر شد و با نادیده گرفتن روش های معمول، حرفه حسابداری آن زمان را به کلی درهم ریخت. او متفکری خلاق و بصیر بود و می خواست نوع متفاوتی از موسسه حسابداری را بنا نهد که به جای برآوردن خواسته های سنتی، نیازهای حرفه ای را پاسخگو باشد و به منظور افزایش کیفیت صورت های مالی، واقعیت های اقتصادی را بر تئوری های دانشگاهی اولویت بخشد.
توانایی ها و امکانات موسسه اندرسن
اندرسن فرد بسیار توانمندی بود که توانست تأثیرات مهم و گاه ناخواسته ای بر صنعت خود یعی حسابداری داشته باشد. در دهه ۱۹۱۰، موسسه های حسابرسی معمولاً در فصول پرکار سال انتهایی، از دفترداران، معلمان و حتی کشاورزان به صورت پاره وقت استفاده می کردند. اما اندرسن از این رویه پیروی نکرد و رویکردی جدید را در پیش گرفت. او اصرار داشت که در موسسه خود از فارغ التحصیلان دانشگاهی استفاده کند، زیرا آنها علاوه بر آشنایی با ارقام و اعداد، مهارت های تفکر انتقادی را نیز داشتند. اندرسن این افراد را به صورت تمام وقت استخدام می کرد. بزرگان و پیشکسوتان حرفه، اندرسن و پیروان روش او را ورشکست شده اعلام کردند. اما در نهایت، آنها نیز به تبعیت از اندرسن، نیروهای تمام وقت استخدام کردند و حتی پس از مدتی به سراغ فارغ التحصیلان دانشگاهی رفتند و هیچ کدام ورشکست نشدند.
مسیر پیشرفت اندرسن
اندرسن شخصیتی بود که مسیر حرفهای چشمگیری را طی کرد. او زندگی حرفهای خود را به عنوان کمک حسابدار با دریافت حقوق ۲۵ دلار در هفته آغاز کرد، اما با تلاش و مجهزشدن به دانش، او به یکی از نامآورترین حسابداران آمریکایی تبدیل شد.
سازمانی که نام اندرسن را بر خود دارد، به عنوان یکی از پیشگامان ارائه خدمات حرفهای در سراسر جهان شناخته میشود. اندرسن در طول زندگی کاری خود در سازمانهای متعددی فعالیت داشت و با مدیریت و رهبری خود، تأثیر بزرگی بر حرفه حسابداری گذاشت.
آموزش حسابداری توسط اندرسن
اندرسن بیشتر زندگی خود را وقف آموزش حسابداری کرد. او در دانشگاه نورت وسترن به عنوان مدرس (۱۹۰۹-۱۹۱۲)، استادیار (۱۹۱۲-۱۹۱۵)، و استاد (۱۹۱۵-۱۹۲۲) فعالیت داشت. همچنین از سال ۱۹۱۲ تا ۱۹۲۲ به عنوان رئیس گروه حسابداری در آن دانشگاه فعال بود. اندرسن مقالات زیادی برای مجلات حرفه ای نوشت و کتاب “دوره کامل حسابداری” (۱۹۱۷) را تألیف کرد. او جزوات دیگری نیز منتشر کرد. اندرسن عضو انجمن های حرفه ای آلفا کاپا پسی، بتا آلفا پسی و بتا گاما سیگما بود.
او همچنین در فعالیت های اجتماعی مختلفی مانند ریاست خانه بی پناهان شیکاگو (۱۹۲۳-۱۹۲۴)، عضویت و ریاست هیئت امنای دانشگاه نورت وسترن (۱۹۲۷-۱۹۳۲)، عضویت در هیئت امنای قرن پیشرفت شیکاگو (۱۹۳۳-۱۹۳۴) و غیره نقش داشت. اندرسن در سال ۱۹۴۰ از دولت نروژ نشان افتخار دریافت کرد و در سال ۱۹۵۳ به عضویت تالار مشاهیر حسابداری درآمد.
آرتور ادوارد اندرسون در ۱۰ ژانویه ۱۹۴۷ در سن ۶۱ سالگی درگذشت. او در ۸ اوت ۱۹۰۶ ازدواج کرده و صاحب سه فرزند شده بود. اندرسون طی دوران حرفه ای خود در سازمان های متعددی فعالیت داشت، از جمله به عنوان رئیس جامعه حسابداران رسمی ایلینویز و عضو هیئت بررسی کننده صلاحیت حسابداران رسمی ایلینویز. همچنین وی در کمیته های مختلف انجمن حسابداران رسمی آمریکا (AICPA) نقش داشت و عضویت انجمن های حسابداری و اقتصادی آمریکا را نیز در کارنامه خود ثبت کرده بود. آرتور اندرسون به تنهایی برای جایگزین کردن نظریه حسابداری با حسابداری قابل مشاهده و ملموس مبارزه کرد و در نهایت در این نبرد پیروز شد. سالها پس از مرگ او در سال ۱۹۴۷، که حرفه حسابداری بهشکلی فزاینده رشد کرد، عقاید او شالوده و سنگبنای استانداردهای حسابداری و اصول حسابرسی گردید. اندرسون نقش کلیدی در تکامل و پیشرفت حرفه حسابداری ایفا کرد و میراث ارزشمندی را پس از خود به جای گذاشت که تا به امروز بر این صنعت تأثیرگذار بوده است.
خلاصه
آرتور ادوارد اندرسن (۱۸۸۵-۱۹۴۷) یک حسابدار و بنیانگذار شرکت حسابرسی بزرگ بود. او در ابتدا به عنوان حسابدار مستقل فعالیت می کرد و سپس در سال ۱۹۱۳ شرکت حسابرسی خود را تاسیس کرد. این شرکت بعدها به یکی از چهار شرکت بزرگ حسابرسی جهان تبدیل شد که امروزه به عنوان آرتور اندرسن شناخته می شود. اندرسن همچنین به عنوان مدرس دانشگاهی نیز شناخته می شد و در زمینه اصول حسابداری و حسابرسی تحقیقات و انتشارات متعددی داشت. او نقش مهمی در توسعه استانداردهای حسابداری در ایالات متحده ایفا کرد و به عنوان یکی از بنیانگذاران اصلی حرفه حسابداری مدرن شناخته می شود. آرتور ادوارد اندرسن در طول دوران حرفه ای خود در سازمان های متعددی فعالیت داشت. وی به عنوان رئیس جامعه حسابداران رسمی ایلینویز (۱۹۱۸-۱۹۱۹) و عضو هیئت بررسی کننده صلاحیت حسابداران رسمی ایلینویز (۱۹۲۶-۱۹۲۸) فعالیت می کرد. همچنین اندرسون در کمیته های مختلف انجمن حسابداران رسمی آمریکا (AICPA) حضور داشت، از جمله کمیته وضع و اجرای قوانین مالیات بر درآمد (۱۹۲۳-۱۹۲۴) و ریاست کمیته ویژه تعریف مازاد درآمد (۱۹۲۴-۱۹۳۰). علاوه بر این، وی عضویت در انجمن حسابداری آمریکا (AAA) و انجمن اقتصادی آمریکا را نیز در کارنامه خود داشت. او در سن ۶۱ سالگی در ۱۰ ژانویه ۱۹۴۷ درگذشت.
فیدلیتی یکی از بزرگترین و قدیمیترین شرکتهای مدیریت دارایی و سرمایهگذاری در آمریکا است. این شرکت در سال ۱۹۴۶ تأسیس شد و امروزه بیش از ۳۸ میلیون مشتری در سراسر جهان دارد. فیدلیتی طیف گستردهای از خدمات مالی را ارائه میدهد که شامل مدیریت دارایی، مشاوره مالی، خدمات بانکی، بیمه و سرمایهگذاری است. محصولات و خدمات این شرکت برای افراد، شرکتها و سازمانهای مختلف طراحی شده است. فیدلیتی با داشتن دارایی تحت مدیریت بالغ بر ۱۱ تریلیون دلار، یکی از شرکتهای برتر در صنعت مدیریت دارایی به شمار میرود و به لطف تنوع محصولات و بازده سرمایهگذاریهای خود، از جایگاه معتبری در بازار سرمایه برخوردار است. در ادامه با ما همراه شوید تا با این شرکت بزرگ مالی بیشتر آشنا شویم.
تاسیس شرکت فیدیلیتی
فیدلیتی یکی از بزرگترین و قدیمیترین شرکتهای مدیریت دارایی و سرمایهگذاری در ایالات متحده است. این شرکت در سال ۱۹۴۶ تأسیس شد و امروزه بیش از ۳۸ میلیون مشتری در سراسر جهان دارد. فیدلیتی طیف گستردهای از خدمات مالی را ارائه میدهد که شامل مدیریت دارایی، مشاوره مالی، خدمات بانکی، بیمه و سرمایهگذاری میشود. محصولات و خدمات آن برای افراد، شرکتها و سازمانهای مختلف طراحی شده است.
فیدلیتی توسط ادوارد جانسون دوم در سال ۱۹۴۶ تأسیس شد و همچنان توسط خانواده ای که ۴۹ درصد از شرکت را در اختیار دارند اداره میشود. کارکنان فیدلیتی نیز مالک ۵۱ درصد باقیمانده شرکت هستند. در سال ۲۰۱۵، ابیگیل جانسون به عنوان مدیرعامل منصوب شد و جانشین پدرش، ادوارد جانسون سوم شد که از سال ۱۹۷۷ مدیرعامل شرکت بود. فیدلیتی یک شرکت خانوادگی است که توسط خانواده بنیانگذار آن و کارکنان اداره میشود. این مدل مالکیت مشارکتی به شرکت ثبات و استمرار بخشیده است. همچنین بهعنوان یک جانشینی در رهبری شرکت، ابیگیل جانسون جای پدرش را گرفته است. فیدلیتی علاوه بر فعالیتهای اصلی خود در زمینه کارگزاری و مدیریت صندوقهای سرمایهگذاری مشترک، طیف گستردهای از خدمات مالی را نیز ارائه میدهد، از مشاوره سرمایهگذاری گرفته تا خدمات بازنشستگی، مدیریت ثروت و بیمه.
خدمات اصلی شرکت فیدیلیتی
فیدلیتی طیف گستردهای از خدمات مالی را به مشتریان خود ارائه میدهد. این خدمات شامل مدیریت سرمایهگذاری برای افراد، شرکتها و نهادها است. ای شرکت خدمات مشاورهای مالی ارائه میدهد که به مشتریان کمک میکند تا اهداف سرمایهگذاری خود را برنامهریزی و پیادهسازی کنند. همچنین فیدلیتی خدمات بانکی متنوعی را شامل حسابهای پسانداز، حسابهای چک، وامهای شخصی و خدمات پردازش پرداخت ارائه میدهد. این شرکت همچنین محصولات بیمهای مانند بیمه عمر، بیمه سلامت و بیمه مالکیت را نیز ارائه میکند.
علاوه بر این، فیدلیتی خدمات خود را به شرکتها و سازمانها نیز ارائه میدهد. این خدمات شامل مدیریت بازنشستگی کارکنان، برنامههای پاداش و مزایا، مشاوره مالی و خدمات پردازش حقوق و دستمزد است. تنوع محصولات و خدمات فیدلیتی آن را به یکی از شرکتهای برتر در زمینه مدیریت سرمایه و ارائه خدمات مالی تبدیل کرده است. به طور خلاصه ، از جمله خدمات اصلی فیدلیتی میتوان به موارد زیر اشاره کرد:
مدیریت سرمایهگذاریهای متنوع مانند صندوقهای سهام، صندوقهای درآمد ثابت و صندوقهای بازنشستگی
ارائه مشاورههای مالی و ثروتشناسی شخصی
ارائه خدمات بانکی و معاملاتی از طریق بنگاههای مالی
مدیریت برنامههای بازنشستگی برای شرکتها
خدمات بیمهای و مالیاتی
فیدلیتی از لحاظ اندازه فعالیت، تنوع محصولات و خدمات و همچنین بازده سرمایهگذاریهای خود، یکی از شاخصترین و معتبرترین شرکتهای سرمایهگذاری در جهان به شمار میرود. این شرکت با داشتن دارایی تحت مدیریت بالغ بر ۱۱ تریلیون دلار، در صنعت مدیریت دارایی جایگاه برتری را دارد.
شرکت سرمایه گذاری فیدلیتی یکی از بزرگترین شرکت های کارگزاری در ایالات متحده است. این شرکت دارای بیش از ۱۴۰ دفتر در سراسر کشور و مراکز سرمایه گذار متعدد است. فیدلیتی اینوستمنتس از طریق زیرمجموعه خود، National Financial Services LLC، خدماتی را به کارگزاران، شرکت های سرمایه گذاری نهادی، بانک ها و موسسات اعتباری، دفاتر خانواده و مشاوران سرمایه گذاری ثبت شده ارائه می دهد. این خدمات شامل تسویه کارگزاری، پشتیبانی و مجموعه ای از نرم افزارها می باشد. بنابراین دانستیم که فیدلیتی یک شرکت کارگزاری بزرگ و پرنفوذ در بازار مالی ایالات متحده است که خدمات متنوعی را به ذینفعان مختلف ارائه می دهد که در خصوص سرمایه گذاری و انواع روش های آن است.
روند رشد تهاجمی شرکت فیدلیتی
در دهه ۱۹۶۰، اقتصاد ایالات متحده با رشد قابل توجهی مواجه بود. این موضوع تأثیر مثبتی بر وضعیت صندوق فیدلیتی نیز داشت. شرکت فیدلیتی از این فرصت استفاده کرد و با راه اندازی و توسعه شرکت های تابعه مختلف، به گسترش بخش های مختلف خود پرداخت. برخی از این شرکت های تابعه که در این دوره راه اندازی شدند عبارتند از:
Magellan Fund در سال ۱۹۶۲
FMR Investment Management در سال ۱۹۶۴
Fidelity Keogh Plan در سال ۱۹۶۷
Fidelity International در سال ۱۹۶۸
Fidelity Service Company در سال ۱۹۶۹
این اقدامات نشان دهنده رویکرد تهاجمی، روند رو به رشد و گسترش طلبانه فیدلیتی در آن دوره بود که به رشد و توسعه چشمگیر این شرکت در سال های بعد منجر شد. فیدیلیتی همواره از فرصت های رشد غافل نبود و تلاش برای گسترش این شرکت همواره وجود داشته است.
جمع بندی
شرکت سرمایه گذاری فیدلیتی یکی از بزرگترین شرکت های کارگزاری در ایالات متحده است. این شرکت دارای بیش از ۱۴۰ دفتر در سراسر کشور و مراکز سرمایه گذار متعدد است.در سال ۱۹۴۶، شرکت فیدلیتی با هدف ارائه خدمات سرمایه گذاری تأسیس شد. حدود ۵۰ سال بعد، در سال ۱۹۹۵، این شرکت فعالیت خود را در فضای آنلاین آغاز کرد. امروزه، فیدلیتی به یکی از شرکت های برجسته و تاثیرگذار در عرصه کارگزاری های آنلاین تبدیل شده است. همچنین فیدلیتی با تکیه بر تحقیقات و تجزیه و تحلیل های عمیق، ابزارهای کاربردی و منابع آموزشی گسترده، به طور مداوم در حال ارائه سرمایه گذاری های با ارزش به مشتریان خود است. این رویکرد، شرکت فیدلیتی را به یکی از برجسته ترین و قابل اعتمادترین ارائه دهندگان خدمات سرمایه گذاری در بازار تبدیل کرده است.
یوجی ایجیری، فرزند تاکه جیرو و هیروکو هانو، یک دانشمند و محقق برجسته در حوزه حسابداری و اقتصاد بود که زندگی و کار او به طور عمده در ژاپن متمرکز بود. او پس از مدتی به آمریکا مهاجرت کرد. دستاوردهای او در حوزه حسابداری بسیار زیاد بوده و منجر به این شد که در سن ۵۴ سالگی به عنوان جوانترین عضو تالار مشاهیر حسابداری انتخاب شود.
دوران کودکی یوجی ایجیری
یوجی ایجیری از کودکی به ریاضی و حل معادلات علاقه داشت. او در سن ششسالگی برای آموزش چرتکه به یک مدرسه متخصص در این زمینه رفت و در آنجا استعداد خاصی در این حوزه نشان داد. پدر ایجیری که یک نانوای محلی بود، متوجه استعداد فرزندش در محاسبات ریاضی شد. هنگامی که ایجیری دانشآموز کلاس دهم بود، پدرش از او خواست کمک در انجام امور حسابداری نانوایی را به عهده بگیرد. ایجیری از این فرصت استفاده کرد و به طور جدی به یادگیری اصول حسابداری پرداخت. او به این کار عشق ورزید و تصمیم گرفت که پس از فارغالتحصیلی، حسابدار عمومی گواهیشده شود. این تجربه کودکی در کار حسابداری، نقش مهمی در شکلگیری علاقه و تخصص ایجیری در حوزه حسابداری چندبعدی در سالهای بعد ایفا کرد. او با توسعه این مفاهیم، به یکی از پیشگامان و صاحبنظران برجسته در این زمینه تبدیل شد.
جوانترین حسابدار عمومی گواهیشده تاریخ ژاپن
در سال ۱۹۵۲، قبل از فارغالتحصیلی از دبیرستان بازرگانی نارا، یوجین ایجیری که یک جوان ژاپنی بود آزمونی را گذراند که به او اجازه داد بدون داشتن مدرک دانشگاهی در آزمون حسابدار عمومی گواهیشده شرکت کند. او سپس به طور شبانه در کالج دُشیشا جونیور در کیوتو تحصیل کرد و در سال ۱۹۵۳ در آزمون حسابدار عمومی گواهیشده شرکت کرد و به خوبی تمام دوره ها را گذراند. در همان سال، در حالی که دوره سه ساله کارورزی را سپری میکرد، به دانشگاه ریتسامِیکَن در کیوتو رفت و مدرک کارشناسی حقوق گرفت. به این ترتیب، در ۲۱ سالگی در سال ۱۹۵۳، او تمام الزامات دریافت گواهینامه حسابدار عمومی گواهیشده را برآورده کرد، که تا به امروز در ژاپن رکورددار محسوب میشود.
او تحصیلات خود را در رشته ریاضیات در دانشگاه توکیو آغاز کرد و در سال ۱۹۵۴ موفق به اخذ مدرک دکترای خود در این رشته شد. پس از آن، او به عضویت هیأت علمی دانشگاه کارنگی ملون در آمریکا درآمد و از سال ۱۹۵۷ تا ۱۹۷۰ در این دانشگاه به تدریس و تحقیق در زمینه حسابداری و اقتصاد پرداخت.
نوآوریهای علمی
ایجیری در طول دوران حضور خود در دانشگاه کارنگی ملون، چندین نوآوری مهم در زمینه حسابداری محاسباتی ارائه داد. او با استفاده از روشهای ریاضی و محاسباتی، سیستمهای جدیدی برای ثبت و گزارشدهی اطلاعات مالی ارائه کرد که به انقلابی در حسابداری منجر شد. یکی از مهمترین دستاوردهای او، ارائه نظریه “حسابداری چندبعدی” بود که به تحول اساسی در شیوههای کنترل و تصمیمگیری مدیریتی منجر گردید.
بازگشت به ژاپن و دستاوردهای بعدی
در سال ۱۹۷۰، ایجیری به ژاپن بازگشت و به عضویت هیأت علمی دانشگاه واسدا در توکیو درآمد. در این دانشگاه، او به تحقیق و آموزش در زمینه حسابداری و مدیریت مالی ادامه داد و به توسعه و تکمیل نظریات خود پرداخت. او در سال ۱۹۸۰ کتاب مهم “اصول حسابداری چندبعدی” را منتشر کرد که به عنوان یک اثر کلاسیک در این رشته شناخته میشود.
تأثیر و شهرت بینالمللی
یوجی ایجیری به واسطه نوآوریها و دستاوردهای ارزشمند خود در حوزه حسابداری، به شهرت جهانی دست یافت. او جوایز و افتخارات متعددی از سوی انجمنهای حرفهای و دانشگاههای معتبر دریافت کرد. ایجیری در سال ۱۹۹۳ به عنوان استاد افتخاری دانشگاه واسدا بازنشسته شد، اما همچنان به فعالیتهای پژوهشی خود ادامه داد و تا پایان عمر به عنوان یکی از صاحبنظران برجسته در حوزه حسابداری محاسباتی شناخته میشد.
همکاری یوجی ایجیری با سازمان های بزرگ
یوجی ایجیری با سازمانهای حرفهای همکاری نزدیکی داشته است. او از سال ۱۹۶۳ عضو انجمن حسابداری آمریکا بوده و در بخشهای مختلف این انجمن فعالیت کرده است. به عنوان مثال، او در سالهای ۱۹۸۲-۱۹۸۳ رئیس این انجمن بود و در سالهای ۱۹۷۴-۱۹۷۵ نایب رئیس آن بود. همچنین، ایجیری به عنوان مشاور برای برخی از سازمانهای انتفاعی و غیرانتفاعی کار کرده است.
دستاوردهای یوجی ایجیری در حوزه حسابداری
یوجی ایجیری یکی از پیشگامان حسابداری چندبعدی در دهه ۱۹۹۰ بود. او با انتشار مقالات متعدد در این زمینه، مفاهیم اساسی حسابداری چندبعدی را به جامعه علمی معرفی کرد. حسابداری چندبعدی به جای تمرکز صرف بر ارائه اطلاعات مالی در قالب گزارشهای تکبعدی، به دنبال ارائه جامعتر و چندوجهی اطلاعات است. ایجیری معتقد بود که برای درک بهتر وضعیت مالی و عملکرد شرکتها، باید به ابعاد مختلف آنها از جمله اطلاعات غیرمالی، مدیریت ریسک، زنجیره تأمین و سایر جنبههای کسبوکار توجه شود.
از جمله مهمترین دستاوردهای ایجیری در این زمینه میتوان به موارد زیر اشاره کرد:
توسعه چارچوبهای مفهومی و نظری برای حسابداری چندبعدی
ارائه الگوهای متنوع برای گزارشگری چندبعدی، مانند کارت امتیازی متوازن
تأکید بر ادغام اطلاعات مالی و غیرمالی در گزارشگری شرکتها
آشنا کردن جامعه حرفهای حسابداری با مزایا و کاربردهای حسابداری چندبعدی
امروزه بسیاری از شرکتهای پیشرو از رویکردهای حسابداری چندبعدی ایجیری استفاده میکنند و این حوزه به یکی از مباحث مهم در آموزش و پژوهش حسابداری تبدیل شده است.
برخی از کتابهای یوجی ایجیری
یوجی ایجیری آثار مهمی در حوزه حسابداری چندبعدی منتشر کرده است که از جمله آنها میتوان به موارد زیر اشاره کرد:
“Accounting for the New Economy” (۱۹۹۹) این کتاب یکی از مهمترین آثار ایجیری در معرفی و توسعه مفاهیم حسابداری چندبعدی است. در این اثر، او به بررسی چگونگی انطباق حسابداری با شرایط اقتصادی نوظهور پرداخته است.
“Balanced Scorecard: Translating Strategy into Action” (۱۹۹۶) این کتاب که به همراه همکارانش نوشته شده است، به توضیح مدل کارت امتیازی متوازن به عنوان ابزاری برای گزارشگری چندبعدی میپردازد.
“Managing for the Future: Organizational Behavior & Processes” (۱۹۹۲) در این کتاب، ایجیری به بررسی نقش فرایندهای سازمانی و رفتار سازمانی در موفقیت شرکتها و لزوم گنجاندن این عوامل در گزارشگری سازمانی میپردازد.
“Measurement & Control: Strategies for Corporate Success” (۱۹۹۰) این کتاب بر اهمیت اندازهگیری و کنترل عملکرد سازمانها به صورت چندبعدی تأکید دارد. این آثار نقش مهمی در توسعه و ترویج مفاهیم حسابداری چندبعدی در جامعه حرفهای حسابداری ایفا کردهاند.
از جمله جوایزی که یوجی ایجیری دریافت کرد
چهار بار برنده جایزه انجمن حسابداران رسمی آمریکا و انجمن حسابداری آمریکا برای مشارکتهای قابل ملاحظه در متون حسابداری؛ (۱۹۶۶، ۱۹۶۷، ۱۹۷۱و ۱۹۷۶)
برنده جایزه مدرس بینالمللی ممتاز (۱۹۸۵)
جایزه آموزگار ممتاز حسابداری (۱۹۸۶) انجمن حسابداری آمریکا؛
برنده جایزه دانشآموخته شایسته دانشگاه کارنگی ملون (۱۹۹۶)؛
دکتری افتخاری حقوق (۱۹۹۱) از دانشگاه دوپال؛
دکتری افتخاری (۱۹۹۶) کالج برایانت
جمع بندی
یوجی ایجیری یک حسابدار برجسته است که سابقه طولانی در فعالیتهای حرفهای دارد. از سال ۱۹۶۳، او عضو انجمن حسابداران آمریکا بوده و در طول این سالها در پستهای مختلفی از جمله ریاست (۱۹۸۲-۱۹۸۳) و نایب ریاست (۱۹۷۴-۱۹۷۵) این انجمن خدمت کرده است. علاوه بر فعالیت در انجمن حسابداری، ایجیری به عنوان مشاور برای برخی سازمانهای انتفاعی و غیرانتفاعی نیز همکاری داشته است. ایجیری یک چهره برجسته و تأثیرگذار در عرصه حسابداری بوده که با دانش و تجربه خود به پیشرفت این حرفه کمک کرده است. وی در ژاپن به دنیا آمد و پس از مدتی به آمریکا مهاجرت کرد.
صندوق تضمین اصل سرمایه نوعی صندوق سرمایهگذاری است که هدف اصلی آن حفظ و تضمین اصل سرمایه سرمایهگذاران است. این نوع صندوقها سعی میکنند تا با سرمایهگذاری در ابزارهای مالی کم ریسک مانند اوراق قرضه دولتی و سپردههای بانکی، بازدهی مناسبی را کسب کرده و در عین حال ریسک را به حداقل برسانند. ویژگی اصلی این صندوقها تضمین اصل سرمایه سرمایهگذاران است. بدین معنی که سرمایهگذاران در این صندوقها نگران از دست دادن اصل سرمایه خود نیستند و میتوانند با آسودگی خاطر سرمایهگذاری کنند. این تضمین معمولاً توسط ارگانهای دولتی یا نهادهای مالی معتبر ارائه میشود. با نوویرا همراه باشید تا در ادامه به جزئیات این صندوق ها بپردازیم.
صندوق تضمین چیست؟
صندوق تضمین اصل سرمایه یک نوع صندوق سرمایهگذاری است که هدف اصلی آن حفظ و تضمین اصل سرمایه سرمایهگذاران است. این صندوقها سعی میکنند با سرمایهگذاری در ابزارهای مالی کم ریسک مانند اوراق قرضه دولتی و سپردههای بانکی، بازدهی مناسبی را کسب کنند و در عین حال ریسک را به حداقل برسانند.
ویژگیهای اصلی صندوق تضمین اصل سرمایه عبارتند از:
تضمین اصل سرمایه: اصل سرمایه سرمایهگذاران توسط صندوق تضمین میشود و سرمایهگذاران نگران از دست دادن اصل سرمایه خود نیستند. بازده کم اما ثابت: بازده این صندوقها معمولاً کمتر از دیگر انواع صندوقهای سرمایهگذاری با ریسک بالاتر است، اما ثابتتر و قابل پیشبینیتر است. سرمایهگذاری محافظهکارانه: این صندوقها معمولاً در ابزارهای مالی کم ریسک مانند اوراق قرضه و سپردههای بانکی سرمایهگذاری میکنند. مناسب برای سرمایهگذاران محافظهکار: این صندوقها برای سرمایهگذاران محتاط و کسانی که نگران از دست دادن اصل سرمایه خود هستند، مناسب است.
صندوق تضمین اصل سرمایه چه نوع صندوقی است؟
صندوق تضمین اصل سرمایه، یک نوع از صندوقهای سرمایهگذاری مشترک است که دارای دو ویژگی اصلی است:
تضمین حفظ سرمایه اصلی در شرایط مختلف بازار، به ویژه در دورههای نزولی: مدیران این صندوقها تلاش میکنند تا خسارت وارده به اصل سرمایه در دورههای نزولی بازار را جبران کنند. امکان کسب سود در دورههای صعودی بازار: در زمانهایی که بازار در حال رشد است، مدیران این صندوقها از این شرایط برای کسب سود بیشتر استفاده میکنند. در واقع، این صندوقها سعی دارند تا در هر شرایط بازاری، سرمایه اصلی سرمایهگذاران را حفظ کرده و در عین حال امکان دستیابی به سود را فراهم آورند. به این ترتیب، این صندوقها برای سرمایهگذاران، جایگزین مناسبی برای سرمایهگذاریهای پرریسک محسوب میشوند.
صندوق تضمین مناسب چه کسانی است؟
بازده این صندوقها معمولاً کمتر از صندوقهای سرمایهگذاری با ریسک بالاتر است، اما ثابتتر و قابل پیشبینیتر است. این به دلیل سرمایهگذاری محافظهکارانه این صندوقها در ابزارهای مالی کم ریسک است.این نوع صندوقها مناسب برای سرمایهگذاران محافظهکار و کسانی هستند که نگران از دست دادن اصل سرمایه خود هستند. اگرچه بازده آنها کمتر است، اما ایمنی سرمایهگذاری در این صندوقها بسیار بالاتر است.
انواع صندوقهای تضمین اصل سرمایه به لحاظ نوع ضمانت
انواع صندوقهای تضمین اصل سرمایه به لحاظ نوع ضمانت عبارتند از:
صندوقهای تضمین شده توسط ضامن (Guaranteed Fund): در این نوع صندوقها، ضامنی (معمولاً شرکت یا موسسه مالی) وجود دارد که اصل سرمایه را در هر شرایطی تضمین میکند. در صورت کاهش ارزش سرمایه در دورههای نزولی بازار، ضامن متعهد است که اصل سرمایه را به سرمایهگذاران برگرداند.
صندوقهای تضمین شده توسط مدیر صندوق (Manager Guaranteed Fund):
در این نوع صندوقها، مدیر صندوق متعهد است که اصل سرمایه را در هر شرایطی تضمین کند. مدیر صندوق با استفاده از استراتژیهای سرمایهگذاری محافظهکارانه و پوشش ریسک، تلاش میکند تا اصل سرمایه را حفظ کند.
صندوقهای تضمین اصل سرمایه، به سرمایهگذاران امکان میدهند تا با حفظ اصل سرمایه خود، امکان کسب سود را نیز در دورههای صعودی بازار داشته باشند.
صندوقهای تضمین اصل سرمایه از چه نظر با هم تفاوت دارند؟
تفاوتهای صندوق تضمین اصل سرمایه به شرح زیر است:
نوع ضامن
میزان ریسک پذیری
هزینه ضمانت
سقف ضمانت
روش تضمین اصل سرمایه در صندوق نوع اول، واحدهای آن توسط رکن ضامن (شرکت سبدگردان) تضمین میشوند. در صندوق نوع دوم، واحدها به وسیله سازوکار اهرمی توسط سرمایهگذارانی که واحدهای قابل معامله را خریداری کردهاند، تضمین میشوند. زمان ورود به صندوق در صندوق نوع اول، پس از تأسیس صندوق میتوان واحدهای آن را خرید. در صندوق نوع دوم، باید منتظر ماند تا پذیرهنویسی واحدهای قابل معامله به پایان برسد. ( درمورد صندوق های قابل معامله بیشتر بدانید.) بنابراین، در صندوق نوع اول، ضامن صندوق (شرکت سبدگردان) تضمین اصل سرمایه را ارائه میدهد، در حالی که در صندوق نوع دوم، سرمایهگذارانی که واحدهای قابل معامله را خریداری کردهاند، به صورت اهرمی این تضمین را ارائه میکنند. همچنین، امکان ورود به صندوق نوع اول از زمان تأسیس وجود دارد، اما برای ورود به صندوق نوع دوم باید منتظر پایان پذیرهنویسی واحدهای قابل معامله ماند.
کارمزد صندوق تضمین اصل سرمایه چقدر است؟
صندوقهای تضمین اصل سرمایه همانند سایر صندوقهای سرمایهگذاری مشترک، دارای دو نوع کارمزد ثابت و متغیر هستند. کارمزد ثابت در نظر گرفته شده برای هر واحد عادی این صندوقها، معادل ۱.۵ درصد از میانگین ارزش سهام صندوق و ۰.۳ درصد از میانگین ارزش اوراق و سپردههای بانکی است.
کارمزد متغیر واحدهای عادی این صندوقها به شرح زیر محاسبه میشود:
در صورتی که بازدهی صندوق بین ۰ تا ۲۰ درصد باشد، کارمزد ضمانت صندوق، صفر درصد خواهد بود.
اگر بازدهی صندوق بین ۲۰ تا ۳۰ درصد باشد، کارمزد ضمانت، ۱۰ درصد خواهد بود.
در صورتی که بازدهی صندوق بین ۳۰ تا ۴۰ درصد باشد، کارمزد ضمانت ۲۰ درصد خواهد بود.
اگر بازدهی صندوق بیش از ۴۰ درصد باشد، کارمزد ضمانت معادل ۳۰ درصد خواهد بود.
مزایای صندوق تضمین اصل سرمایه
صندوقهای تضمین اصل سرمایه در مقایسه با سایر صندوقهای سرمایهگذاری مشترک، دارای چندین مزیت اصلی هستند:
• این صندوقها تضمین میکنند که اصل سرمایه افراد سرمایهگذار حفظ شود، حتی در صورت کاهش ارزش بازار داراییهای صندوق. این ویژگی برای افرادی که ریسکپذیری کمتری دارند، بسیار جذاب است. • با وجود تضمین اصل سرمایه، این صندوقها بازده نسبتاً ثابت و پایداری را ارائه میدهند. این امر به افزایش اعتماد سرمایهگذاران کمک میکند. • این صندوقها سبد متنوعی از سهام، اوراق بهادار و سپردههای بانکی را در اختیار دارند، که به کاهش ریسک سرمایهگذاری کمک میکند. • مدیریت این صندوقها توسط متخصصان با تجربه صورت میگیرد، که به سرمایهگذاران اطمینان میدهد داراییهای آنها به طور حرفهای مدیریت میشوند. • کارمزدهای ثابت و متغیر این صندوقها در مقایسه با سایر صندوقهای سرمایهگذاری، معمولاً پایینتر است.
در مجموع، مزایای اصلی این صندوقها، حفظ اصل سرمایه، ثبات بازدهی، تنوع سبد سرمایهگذاری و هزینههای مدیریتی پایینتر است.
تضمین اصل سرمایه واحدهای عادی توسط واحدهای ممتاز
در صندوقهای سرمایهگذاری با ساختار دو بخشی (واحدهای عادی و واحدهای ممتاز)، چنانچه ارزش روز داراییهای صندوق افزایش یابد، هم واحدهای ممتاز و هم واحدهای عادی از این سود بهرهمند خواهند شد. اما واحدهای ممتاز علاوه بر این سود، مبلغی را نیز به عنوان کارمزد از سود واحدهای عادی دریافت میکنند. این کارمزد دریافتی توسط واحدهای ممتاز، ضمانتی است برای جبران هرگونه خسارت وارد شده به اصل سرمایه واحدهای عادی. به بیان دیگر، در صورت وارد شدن خسارت به اصل سرمایه واحدهای عادی، جبران این خسارت به عهده واحدهای ممتاز است.
محاسبه کارمزد جبران اصل سرمایه برای واحدهای ممتاز به صورت پلکانی انجام میشود:
بازدهی بین ۰ تا ۲۰ درصد: کارمزدی دریافت نمیشود
بازدهی بین ۲۰ تا ۳۰ درصد: کارمزد ۱۰ درصد
بازدهی بین ۳۰ تا ۴۰ درصد: کارمزد ۲۰ درصد
بازدهی بیشتر از ۴۰ درصد: کارمزد ۳۰ درصد
سوالات متداول
تضمین اصل سرمایه در صندوق تضمین توسط چه کسی صورت میگیرد؟
در صندوق های تضمین اصل سرمایه، تضمین اصل سرمایه یا توسط ضامن/سبدگردان تأیید شده توسط سازمان بورس انجام میشود، یا توسط سرمایهگذاران ممتاز در صندوق هایی که از رکن اهرم ضامن استفاده میکنند.
آیا سود صندوقهای تضمین اصل سرمایه، تضمین شده است؟
خیر در هیچ نوع از صندوق های بورسی سود سرمایه گذاری تضمین شده نیست.
ترکیب دارایی صندوق تضمین اصل سرمایه چگونه است؟
صندوق های تضمین اصل سرمایه دارایی های مختلطی شامل سهام و اوراق با درآمد ثابت دارند و مدیر صندوق درصد سرمایه گذاری در هر دسته از این دارایی ها را تعیین می کند.
جمع بندی
ترکیب داراییهای صندوقهای تضمین اصل سرمایه به صورت مختلط است، به این معنی که هم در سهام و هم در اوراق با درآمد ثابت سرمایهگذاری میکنند. درصد سرمایهگذاری در هر یک از این داراییها (سهام یا اوراق با درآمد ثابت) توسط مدیر صندوق و با توجه به شرایط بازار تعیین میشود. این انعطافپذیری به مدیر صندوق اجازه میدهد تا پرتفوی را متناسب با شرایط بازار مدیریت کند. هدف اصلی این صندوقها حفظ اصل سرمایه و ارائه بازدهی مناسب به سرمایهگذاران است. به عبارت دیگر، این صندوقها سعی میکنند تا در هر شرایط بازاری، اصل سرمایه سرمایهگذاران را حفظ کنند. مدیریت ریسک و نقدینگی از دیگر اهداف مهم این صندوقها محسوب میشود که به واسطه تنوع بخشی در پرتفوی سرمایهگذاری به دنبال آن هستند. بدین ترتیب صندوقهای تضمین اصل سرمایه با ترکیب داراییهای مختلط و انعطافپذیر، به دنبال حفظ اصل سرمایه و ارائه بازدهی مناسب به سرمایهگذاران خود هستند.
ویلیام کوپر یک چهره شاخص و پرکار در حوزه حسابداری و مدیریت است. او در طول دوران حرفهای خود موفق به تألیف و انتشار ۱۷ کتاب و بیش از ۴۵۰ مقاله علمی شده است. کوپر در طی سالهای فعالیت خود با همکاری و همراهی چندین دانشمند و محقق برجسته در این حوزه، به توسعه و گسترش زمینههای جدیدی در حسابداری و مدیریت پرداخته است. از جمله این همکاران میتوان به افرادی چون رابرت تروبلاد، اریک کهلر، یوجی ایجیری و آبراهام چارنز اشاره کرد که همگی به عنوان چهرههای شاخص و صاحبنام در تالار مشاهیر حسابداری شناخته میشوند.
زندگینامه ویلیام ویجر کوپر از کودکی
ویلیام ویجر کوپر متولد سال ۱۹۱۴ در شهر برمینگهام، آلاباما بود. پدرش دفتردار بود و بعدا توزیع کننده شرکت آنهویزر-بوش شد. وقتی کوپر ۳ ساله بود، خانواده اش به شیکاگو نقل مکان کردند و پدرش مالک پمپ بنزین های زنجیره ای شد که در دوران رکود اقتصادی از دست داد. کوپر تنها تا سال دوم دبیرستان ادامه تحصیل داد. به دلیل بیماری پدر و نبود درآمد خانوادگی، او به مشاغل مختلفی از جمله بوکس حرفه ای، توپ جمع کنی در سالن بولینگ و حمل وسایل بازی گلف برای بازیکنان روی آورد. کوپر در سال ۱۹۷۶، پس از ۳۰ سال کار در دانشگاه کارنگی ملون، به دانشکده بازرگانی هاروارد رفت تا به برنامههای دکترای خود بپردازد. در هاروارد، او موفق به کسب کرسی استادی در رشته حسابداری شد. او تا سال ۱۹۸۰ در هاروارد ماند، سپس به دانشگاه تگزاس رفت. در دانشگاه تگزاس، کوپر به تدریس دروسی مانند مدیریت، حسابداری، علوم مدیریتی و سیستمهای اطلاعاتی پرداخت. در حال حاضر، او استاد بازنشسته در رشتههای مالی و مدیریت است.
کوپر دارای دکترای افتخاری علوم از دانشگاههای کارنگی ملون و الیکانته اسپانیا است. او در سال ۱۹۵۴ موفق به دریافت اولین جایزه انجمن حسابداران رسمی آمریکا شد که به مقاله برتر در حوزه حسابداری تعلق میگرفت.
کوپر یک اقتصاددان برجسته و صاحب نام است که در عرصه های مختلفی از جمله آموزش، پژوهش و مدیریت فعالیت داشته است؛ و افتخارات و جوایز متعددی را در سطح ملی و بین المللی به دست آورده است. وی دارای سوابق متعدد و افتخارات زیادی است:
کوپر بورسیه جامعه اقتصاددانان است. به این معنی که وی از سوی جامعه اقتصاددانان مورد حمایت مالی قرار گرفته و به عنوان یکی از برجسته ترین اقتصاددانان شناخته می شود.
کوپر رئیس انستیتوی علوم مدیریت و نیز رئیس انجمن بین المللی پژوهشگران حسابداری بوده است. این امتیاز نشان می دهد که وی در زمینه های مدیریت و حسابداری نیز صاحب نظر است و در سطح بین المللی به رهبری این انجمن ها پرداخته است.
وی مدیر انتشارات انجمن حسابداری آمریکا بوده و در سال ۱۹۹۰ از سوی این سازمان به عنوان مربی برجسته حسابداری انتخاب شده است. بنابراین مشخص می شود که کوپر در حوزه آموزش حسابداری نیز شناخته شده است.
کوپر به عنوان سخنران بین المللی انجمن حسابداری آمریکا انتخاب شده و در سال ۱۹۸۶ به آمریکای لاتین سفر کرده است تا در موضوعات حسابداری سخنرانی کند و با پژوهشگران دیگر ملاقات داشته باشد. که نشان از شهرت بین المللی وی در این حوزه دارد.
کوپر در سال ۱۹۸۲ یکی از دریافت کنندگان مدال نظریه جان وان نویمن بود که مشترکا از سوی جامعه پژوهش در عملیات آمریکا و انستیتوی علوم مدیریت به او اهدا گردید. این خصوصیت نشان از توانمندی علمی و پژوهشی کوپر در حوزه های مختلف است.
در سال ۱۹۸۸ کوپر جایزه خدمات ممتاز به حسابرسی را از بخش حسابرسی انجمن حسابداری آمریکا دریافت کرد و همچنین به عنوان سردبیر حسابرسی که یک مجله علمی و نظری است از سوی این انجمن مورد تقدیر قرار گرفت.
کوپر همچنین سه جایزه بنیاد مک کینزی را برای مقاله های برتر سال در حوزه مدیریت دریافت کرده است.
علاوه بر این، وی مشاور بیش از ۲۰۰ انستیتو از جمله طرح مارشال، دیوان محاسبات آمریکا، یونسکو و غیره بوده است که نشان از شهرت و اعتبار بین المللی وی دارد.
فعالیت های فرهنگی و نگارش کتاب توسط کوپر
کوپر به عنوان یک نویسنده و محقق بسیار موفق در حوزههای مرتبط با حسابداری و مدیریت شناخته میشود که با همکاری سایر چهرههای برجسته این رشته، دستاوردهای چشمگیری را به ثبت رسانده است. او سردبیری مجلات و مشاوره مؤسسههای دولتی و خصوصی را بر عهده داشته است. او در آموزش مدیریت نیز مشارکت داشته و این موضوع در گزارشهای مؤسسههای معتبر مانند فورد و کارنگی نیز ذکر شده است. کوپر همکاری نزدیکی با دانشمندان برجستهای در حوزههای مختلف مانند حسابداری و برنامهریزی داشته است. این همکاریها منجر به ایجاد قلمروهای جدیدی از کاربرد و پژوهش شده است.
کوپر یک نویسنده بسیار باتجربه و مطرح است. او تاکنون ۱۷ کتاب و بیش از ۴۵۰ مقاله را نوشته و منتشر کرده است. در این میان، همکاران و همراهان او در تألیف این آثار، چهرههای شناختهشده ای در حوزه حسابداری هستند، از جمله:
رابرت تروبلاد (Robert Trueblood)
اریک کهلر (Eric Kohler)
یوجی ایجیری (Yuji Ijiri)
این افراد همگی به عنوان اعضای تالار مشاهیر حسابداری شناخته میشوند.
همچنین، آبراهام چارنز (Abraham Charnes) نیز از همکاران نزدیک کوپر بوده است. چارنز به عنوان “آقای برنامهریزیخطی” شناخته میشود و بخشی از شهرت او به خاطر همکاری با کوپر در ایجاد و گسترش زمینههای جدیدی چون برنامهریزی بر مبنای هدف، برنامهریزی محدود شده شانس و تحلیل پوششی دادهها (DEA) است.
جمع بندی
کوپر یکی از مشاهیر برجسته و تأثیرگذار در زمینه حسابداری بود. او پس از ۳۰ سال تدریس در دانشگاه کارنگی ملون، به هاروارد و سپس دانشگاه تگزاس رفت و به تدریس و پژوهش در رشتههای حسابداری، مدیریت و سیستمهای اطلاعاتی پرداخت. کوپر صاحب چندین کتاب مرجع در حوزه حسابداری و مدیریت است که از جمله آنها میتوان به “حسابداری مدیریت” و “تئوری اجتماعی حسابداری” اشاره کرد. او همچنین برنده جایزه انجمن حسابداران رسمی آمریکا در سال ۱۹۵۴ بود و به عنوان یک چهره شاخص و تأثیرگذار در عرصه آموزش و پژوهش حسابداری به شمار میرود. او تا زمان مرگش یعنی ۲۰ ژوئن ۲۰۱۲ به تحقیقات خود ادامه داد.