علیاصغر آموخته در سال ۱۲۸۴ (معادل ۱۹۰۵ میلادی) در بندرانزلی به دنیا آمد. او در خانوادهای فرهنگی بزرگ شد، جایی که پدرش در وزارت معارف وقت مشغول به کار بود. آموخته تحصیلات ابتدایی خود را در مدرسه هدایت و دوره متوسطه را در مدرسه علمیه تهران گذراند. علیاصغر آموخته یک شخصیت فرهیخته و متخصص بود که با تحصیل، مطالعه و تجربه کاری گسترده، به عنوان یک متخصص بانکی و اقتصادی در تاریخ ایران شناخته میشود.
درباره علی اصغر آموخته
در سن ۱۶ سالگی، یعنی از سال ۱۳۰۰، وارد خدمات دولتی شد و به مدت ۶ سال در اداره فرهنگ گیلان مشغول به کار بود. از سال ۱۳۰۶ تا ۱۳۱۵، در بانک شاهنشاهی ایران در تهران به کار پرداخت. علیرغم این تجربیات کاری، آموخته همچنان به مطالعه و گسترش دانش خود ادامه داد. او به صورت مکاتبهای دانشجوی انجمن بانکداری لندن شد و در زمینههای حسابداری تجاری، صنعتی، بانکی و اقتصاد ارز خارجی تحصیلات عالی خود را پیگیری کرد. همچنین در این دوره، زبانهای انگلیسی، فرانسه و روسی را فرا گرفت. در ادامه، آموخته فرصتی پیدا کرد تا با کار کردن در بانک فلاحتی و صنعتی ایران، وزارت بازرگانی و شهرداری تهران، خود را برای ورود به مهمترین محل کارش آمادهتر کند. این موارد نشان از تلاش و پشتکار فوقالعاده او در راستای توسعه دانش و تجربه خود دارد.
پستها و سمت های موفق آموخته
آموخته فردی بسیار فعال و موفق بود که در طول چندین دهه در سمتهای مهم و تأثیرگذار در بخشهای مختلف اقتصادی و مالی کشور مشغول به فعالیت بود.
مهر ۱۳۱۸: رئیس اداره دوم اداره حسابداری کل بانک ملی ایران. در این سمت، وی مسئولیت حسابداری کل بانک ملی را برعهده داشت.
آذر ۱۳۱۸: انتقال به وزارت دارایی به عنوان رئیس اداره کل حسابداری قسمت اقتصادی. در این سمت، وی مسئولیت حسابداری بخش اقتصادی وزارت دارایی را برعهده داشت.
دی ۱۳۲۱: رئیس اداره کل حسابداری بانک ملی ایران. وی در این سمت، مسئولیت حسابداری کل بانک ملی را برعهده گرفت.
مهر ۱۳۲۷: رئیس نمایندگی بانک ملی ایران در لندن. در این سمت، وی نمایندگی بانک ملی ایران را در لندن برعهده داشت.
تیر ۱۳۳۲: نماینده بانک ملی ایران در کمیسیون ارز. در این سمت، وی نماینده بانک ملی در کمیسیون مربوط به امور ارزی بود.
فروردین ۱۳۳۴: عضویت در هیئت مدیره بانک رهنی. وی در این سمت، عضو هیئت مدیره بانک رهنی بود.
بهمن ۱۳۳۸: پس از ۳۸ سال خدمت دولتی بازنشسته شد. آموخته پس از ۳۸ سال فعالیت در بخشهای مختلف اقتصادی و مالی کشور، در این سال بازنشسته شد.
تالیفات ارزشمند علی اصغر آموخته
وی در دوره مسئولیت خود در سمت ریاست اداره کل حسابداری بانک ملی ایران، دو اثر ارزشمند از خود به جای گذاشته است که تا به امروز در نظر صاحبنظران همچنان برجسته و ممتاز محسوب میشوند:
کتاب “علم حسابداری دوره اول” کتاب “علم حسابداری دوره دوم” که مشتمل بر معاملات ارزی و عملیات حسابداری آنها است، همراه با فصلی مشروح در تنظیم ترازنامهها این دو کتاب که به ترتیب در سالهای ۱۳۲۴ و ۱۳۲۶ چاپ و منتشر شدهاند، گویای دلسوزی، دقت نظر و عمق بینش فردی هستند که این آثار را به رشته تحریر درآورده است. این کتابها همچنان مرجع ارزشمندی برای فعالان حوزه حسابداری محسوب میشوند و نشاندهنده توانمندی و تخصص نویسنده در این زمینه هستند.
حضورآموخته به عنوان نماینده بانک ملی ایران در کشور انگلستان
فاصله بین چاپ و انتشار کتابهای “علم حسابداری دوره اول” و “علم حسابداری دوره دوم” نتیجه ماموریت آموزشی بود که از سوی بانک ملی ایران به وی محول شده بود. در این ماموریت، وی به انگلستان و آمریکا اعزام شد تا عملیات بانکهای نوین را در شرکتهای معتبری چون آیروینگ تراست، چیس نشنال بانک و فدرال رزرو از نزدیک مشاهده کند (در سال ۱۳۲۵). در طی این ماموریت، وی چنان دقت و توجه قابل ملاحظهای از خود نشان داد که نتیجه آن، انتصاب وی به عنوان اولین نماینده بانک ملی ایران در کشور انگلستان در سال ۱۳۲۷ بود. این ماموریت از اهمیت ویژهای برخوردار بود، چنانکه در حکم صادره آمده است: “اطمینان دارم در این ماموریت که برای اولین بار بانک ملی ایران، خود را به وسیله نمایندهای مستقیماً به دنیای خارج معرفی مینماید، با شایستگی و حس میهنپرستی از عهده انجام وظایف خواهید برآمد.” این نشاندهنده اعتماد و توقع بالای مسئولان بانک ملی از توانمندی و تعهد فرد مذکور در این ماموریت مهم بود.
علیاصغر آموخته، برجستهترین استاد حسابداری در ایران در دهههای ۱۳۳۰ و ۱۳۴۰، به رغم بازنشستگی اداری در سال ۱۳۳۸، به فعالیتهای آموزشی خود ادامه داد و همچنان به عنوان مرجع و مشاور ارزشمند در عرصههای مختلف شناخته میشد. بازنشستگی آموخته در سال ۱۳۳۸ تنها در حد ثبت حکمی اداری بود و او همچنان به کار و فعالیتهای علمی و آموزشی خود ادامه داد. چنانکه در سال ۱۳۴۵، وی به دعوت سازمان تسلیحات ارتش، برای مشورت در امور مالی و تربیت کادر حسابداری این سازمان به همکاری دعوت شد. آموخته در این سالها همچنان با دقت، جدیت و سختکوشی به ارائه دانش و تجربیات خود در حوزه حسابداری و مالی میپرداخت. او به عنوان یک استاد برجسته و صاحبنظر در این زمینهها مورد توجه و استفاده نهادهای مختلف بود. این نشاندهنده اعتبار و جایگاه علمی والای آموخته در آن دوران است. بنابراین بازنشستگی اداری آموخته در سال ۱۳۳۸ هرگز مانع از ادامه فعالیتهای آموزشی و مشاورهای ارزشمند وی در سالهای بعد نشد و او همچنان به عنوان یک چهره برجسته و صاحبنظر در عرصه حسابداری و امور مالی در ایران شناخته میشد.
تأثیرات علیاصغر آموخته بر آموزش حسابداری
علیاصغر آموخته نقش بسیار مهمی در توسعه و پیشرفت آموزش حسابداری در ایران ایفا کرد:
دانشگاهی کردن رشته حسابداری: آموخته از جمله اولین افرادی بود که بر ضرورت دانشگاهی شدن آموزش حسابداری و ارتقای آن به سطح آموزش عالی تأکید داشت. او معتقد بود این امر باعث افزایش کیفیت و اعتبار این رشته خواهد شد.
توسعه برنامههای درسی: آموخته در طراحی و بهبود برنامههای درسی حسابداری در مقاطع مختلف تحصیلی نقش بسزایی داشت. او با بهکارگیری رویکردهای نوین آموزشی، سعی در تطبیق این برنامهها با نیازهای روز جامعه و بازار کار داشت.
تربیت نسل جدید حسابداران: آموخته در طول سالهای تدریس خود در دانشگاهها، هزاران دانشجوی حسابداری را تربیت کرد و بسیاری از آنها بهعنوان حسابداران برجسته در سازمانهای مهم فعالیت میکردند.
ارتباط با جامعه حرفهای: او برای ارتقای دانش و مهارتهای حسابداران شاغل، همواره در ارتباط نزدیک با جامعه حرفهای حسابداری بود و فعالیتهای آموزشی و مشاورهای گستردهای در این زمینه داشت.
علیاصغر آموخته در اول فروردین ماه ۱۳۵۸، همزمان با آغاز بهار و رویش شکوفهها بر شاخههای خفته در سرمای زمستان، دار فانی را وداع گفت. اما طراوت و اشتیاق او به شکوفایی علم و رشته تخصصی و حرفهایاش که سالها با عشق به آن زیست و خدمت کرد، همچنان باقی است.
یاد این سرو آزاد که با نام علیاصغر آموخته در حیطه کار، علم و دانش حرفهای، چه در داخل کشور و چه در خارج از آن، رویید و بالید و برو باری سرشار نثار دوستان، همکاران و شاگردانش کرد، همچنان زنده، مانا و پایدار است. آثار و تلاشهای ارزشمند او در توسعه و ارتقای آموزش حسابداری در ایران همواره مورد ستایش و تقدیر قرار خواهد گرفت. روان پاک و یاد نیک او جاودانه باد.
جمع بندی
علیاصغر آموخته را میتوان یکی از برجستهترین و نفوذپذیرترین استادان حسابداری در تاریخ ایران دانست. علیرغم بازنشستگی اداری وی در سال ۱۳۳۸، او همچنان به فعالیتهای آموزشی و مشاورهای خود در حوزههای مالی و حسابداری ادامه داد و به عنوان یک صاحبنظر ارزشمند در این زمینهها شناخته میشد. حضور آموخته در نهادهای مختلف از جمله سازمان تسلیحات ارتش برای ارائه مشاوره و نظرات تخصصی، گویای اعتبار و جایگاه والای این استاد فرهیخته در میان همکاران و نهادهای مرتبط بود. آموزهها و تجربیات ارزشمند آموخته در طول دهههای ۱۳۳۰ و ۱۳۴۰ همچنان به عنوان مرجعی معتبر در حوزه حسابداری و مدیریت مالی در ایران شناخته میشود.
عزیز نبوی در سال ۱۳۱۱ در بندرانزلی به دنیا آمد و در سال ۱۳۸۲ در مونترو سوئیس درگذشت. او استاد دانشگاه، نویسنده و کارآفرین ایرانی بود که نقش مهمی در توسعه آموزش عالی در ایران ایفا کرد. نبوی بنیانگذار مؤسسه عالی حسابداری (که بعدها به دانشکده فنی شهید شمسیپور تبدیل شد) در ایران بود. این مؤسسه یکی از اولین مراکز آموزش عالی تخصصی در حوزه حسابداری در ایران محسوب میشد و نقش مهمی در تربیت متخصصان این حوزه داشت. در ادامه با سبدگردان نوویرا همراه شوید تا با جزئیات کار این استاد بزرگ بیشتر آشنا شویم.
درباره استاد عزیز نبوی
عزیز نبوی علاوه بر فعالیتهای آموزشی و مدیریتی، به عنوان نویسنده نیز شناخته میشد و چندین کتاب در حوزههای مرتبط با رشتههای اقتصادی و مدیریتی منتشر کرده بود. او همچنین یک کارآفرین موفق بود و در راهاندازی چندین شرکت فعال بود. عزیز نبوی یکی از چهرههای شاخص در عرصه آموزش عالی و کارآفرینی در ایران بود و نقش ماندگاری در توسعه این حوزهها در کشور ایفا کرد.
زندگینامه عزیز نبوی
عزیز نبوی در سال ۱۳۱۱ در بندرانزلی به دنیا آمد. او در تهران زندگی میکرد و ابتدا کارشناسی حقوق و سپس کارشناسی ارشد علوم اداری را گرفت. نبوی در نخستین دوره دکتری در ایران پذیرفته شد و از دانشگاه تهران دکتری اقتصاد را اخذ کرد. در سال ۱۳۴۰ (۱۹۶۰ میلادی)، او موفق به اخذ درجه دکتری علوم اداری با گرایش حسابداری از دانشگاه کالیفرنیای جنوبی شد. نبوی استاد دانشکده حقوق، علوم سیاسی و اقتصاد دانشگاه تهران، استاد دانشکده اقتصاد و بانکداری دانشگاه ملی (شهید بهشتی) و همچنین بنیانگذار و رئیس مؤسسه عالی حسابداری بود.
عزیز نبوی متخصص اقتصادی و مالی بود که خدمات طولانی در دولت ایران داشت. او در وزارت امور اقتصادی و دارایی شروع به کار کرد و سالها در مقامهای مختلف در وزارتخانههای دولتی فعالیت کرد، از جمله مشاورعالی وزارت دارایی، مشاور مالی وزارت کشور و مشاور مالی وزارت پست و تلگراف و تلفن. او همچنین فعالیتهای دیگری داشت، از جمله مدیریت مجله تجارت در دانشکده حقوق و علوم اقتصادی دانشگاه تهران، عضویت در هیئت مدیره انجمن حسابداران قسم خورده ایران، سردبیری مجله بانکها در وزارت دارایی و نمایندگی دولت ایران در کنفرانس جهانی امور مالی در ایتالیا در سال ۱۹۶۴. عزیز نبوی یک مقام ارشد دولتی و متخصص مالی بود که علاوه بر فعالیتهای اداری، به توسعه آموزش حسابداری در ایران نیز کمک کرد و نقش مهمی در تغییر این حرفه در کشور ایفا نمود.
مهمترین دستاورد دکتر عزیز نبوی
دکتر عزیز نبوی یک مدیر و متخصص برجسته در عرصه امور مالی و اقتصادی بود که سوابق درخشانی در خدمات دولتی و آموزشی داشت. او سالیان متمادی در سمتهای مختلفی چون مشاور عالی وزارت دارایی، مشاور مالی وزارتخانههای کشور و پست و تلگراف و تلفن فعالیت کرد. همچنین مدیریت مجله تجارت دانشگاه تهران، عضویت در هیئت مدیره انجمن حسابداران ایران، سردبیری مجله بانکها و نمایندگی دولت در کنفرانس جهانی امور مالی در ایتالیا را در کارنامه خود داشت. یکی از دستاوردهای مهم او، ایجاد موسسه عالی حسابداری در سال ۱۳۴۳ بود که توانست آموزش حسابداری را در سطح دانشگاهی و تخصصی گسترش دهد و به دگرگونی چشمگیری در زندگی و شغل بسیاری از جوانان آن دوره بینجامد.
کتابهای عزیز نبوی
عزیز نبوی یک استاد باتجربه حسابداری است که بیش از ۳۰ سال در دانشکدههای مختلف در ایران، آمریکا و سوئیس تدریس کرده است. او همچنین نویسنده مجموعه ۲ جلدی “اصول حسابداری” است که بارها تجدید چاپ شده است. این مجموعه در برگیرنده همه جنبههای حسابداری است و سعی دارد مطالب را با شرایط ایران منطبق کند. عزیز نبوی به همراه دو نفر دیگر(حسن سجادی نژاد و اسماعیل عرفانی) از بنیانگذاران حرفه حسابداری در ایران بهشمار میآیند. آنها با تأسیس مدرسه عالی حسابداری شرکت ملی نفت و مؤسسه عالی حسابداری، توانستهاند بیش از ۶۰۰۰ دانشآموخته در زمینههای حسابداری، حسابداری دولتی و حسابرسی تربیت کنند.
نقل قول از استاد عزیز نبوی
افتخارم این است که هزاران جوان تحصیلکرده برای کشورم تربیت کردهام. از سال ۱۳۵۵ به بعد استاد دانشگاه کشور سوئیس بودم و در دانشگاه اروپایی سوئیس روش علمی تحقیق، حسابداری مالی و حسابداری مدیریت تدریس کردم.
دستاوردهای ارزشمند دکتر عزیز نبوی
ایده پردازی: دکتر نبوی ذهنی سرشار از ایدههای خلاقانه در زمینههای مختلف داشتند، از جمله تحقیق، تالیف، ساخت و کارآفرینی. تربیت دانشآموختگان موفق: مؤسسه عالی حسابداری که توسط دکتر نبوی اداره میشد، موفق به تربیت دانشآموختگان بسیاری بود که در کار و زندگی خود به موفقیتهای چشمگیری دست یافتهاند. تأسیس آموزش حسابداری نوین در ایران: دکتر نبوی را میتوان یکی از پایهگذاران آموزش حسابداری نوین در ایران بهشمار آورد. تدریس در دانشگاههای معتبر: دکتر نبوی به مدت ۳۰ سال در دانشکدههای مختلف در ایران، آمریکا و سوئیس تدریس کردند. تألیف آثار ارزشمند: دکتر نبوی مؤلف مجموعه دوجلدی اصول حسابداری بودند که تاکنون چندینبار تجدید چاپ شدهاست. همچنین ایشان صاحب آثار تألیفی متعددی به زبانهای انگلیسی و فرانسه میباشند. توجه به انطباق با شرایط ایران: ویژهگی اصلی مجموعه دوجلدی اصول حسابداری نوشته شده توسط دکتر نبوی، پرداختن به تمامی جنبههای حسابداری و تلاش در انطباق مطالب با اوضاع و احوال ایران است.
دکتر عزیز نبوی، که در میان ما نیست، در روز شنبه دهم آبان ماه سال ۱۳۸۲ از دنیا رفت. پس از درگذشت، پیکر ایشان در شهر مونترو کشور سوئیس به خاک سپرده شد. دکتر نبوی سه فرزند، دو پسر و یک دختر، بر جای گذاشت که اکنون زنده هستند. این استاد فقید در طول حیات خود به عنوان یک چهره شناختهشده و موثر در جامعه حضور داشت. رحلت ایشان موجب تأسف و غم بسیاری از همکاران و دوستداران وی شد. فرزندان دکتر نبوی نیز اکنون میراثدار اندیشهها و خدمات ارزنده پدر خود هستند.
جمع بندی
دکتر عزیز نبوی را به عنوان یک مدیر موفق میشناسیم. وی یک مولف برجسته بود که آثار او در طول ۴۰ سال گذشته مکررا چاپ شده و متقاضیان زیادی برای آنها وجود داشته است. این امر حاکی از اهمیت و ارزش کاربردی تالیفات ایشان است. همچنین نبوی معلمی دانشمند و توانا بود که دانش گستردهاش از مطالعات وسیع وی در زمینههای مختلف نشأت میگرفت. رحلت این استاد فقید موجب تأسف و غم بسیاری از همکاران و دوستداران وی شد و سه فرزند وی اکنون میراثدار اندیشهها و خدمات ارزنده پدر خود هستند.
پیتر لینچ (زاده ۱۹ ژانویه ۱۹۴۴) یک سرمایهگذار و نویسنده آمریکایی است که به عنوان مدیر صندوق سرمایهگذاری Magellan در شرکت فیدلیتی شناخته میشود. او توانست در طی ۱۳ سال مدیریت این صندوق (۱۹۷۷-۱۹۹۰)، بازده متوسط سالانه ۲۹.۲% را برای سرمایهگذاران به دست آورد که یکی از بهترین عملکردها در تاریخ صنعت سرمایهگذاری محسوب میشود.
اصول سرمایهگذاری پیتر لینچ
لینچ قبل از پیوستن به فیدلیتی، به مدت ۷ سال در صندوق سهام کوچک Investor’s Mutual کار میکرد. او در سال ۱۹۷۷ به فیدلیتی پیوست و مسئولیت مدیریت صندوق Magellan را بر عهده گرفت.
اصول سرمایهگذاری لینچ شامل موارد زیر است:
سرمایهگذاری در شرکتهایی که میشناسید و از محصولات و خدمات آنها استفاده میکنید. او معتقد بود که این بهترین راه برای شناسایی شرکتهای پردرآمد است.
سرمایهگذاری در شرکتهایی که در بازار رشد میکنند و بتوانند بر رقبای خود پیشی بگیرند.
خرید سهام با قیمت مناسب نسبت به ارزش واقعی شرکت. لینچ همواره سعی داشت سهام را با قیمتی کمتر از ارزش واقعی شرکت خریداری کند.
سرمایهگذاری بلندمدت و صبر کردن تا شرکتها به ارزش واقعی خود برسند. او معتقد بود که این رویکرد به بازدهی بهتری در درازمدت منجر میشود.
پرهیز از سرمایهگذاری در صنایع و شرکتهایی که نمیشناسید. لینچ همواره تأکید داشت که سرمایه گذاران باید فقط در زمینههایی سرمایهگذاری کنند که آنها را به خوبی میشناسند.
لینچ در کتابهای خود مانند “شکار وال استریت” و “کنارآوردن با گاو و خرس” به تفصیل این اصول را تشریح کرده است. او همچنین بر اهمیت داشتن یک نگاه بلندمدت به سرمایهگذاری تأکید دارد.
لینچ پس از بازنشستگی از فیدلیتی در سال ۱۹۹۰، به عنوان مشاور ارشد در این شرکت باقی ماند و همچنان به ارائه نظریات و توصیههای سرمایهگذاری خود ادامه داد.
موفقیتهای شغلی پیتر لینچ
پیتر لینچ، یک سرمایهگذار موفق و مدیر صندوق سرمایهگذاری ماگلان در شرکت فیدلیتی بود. در سال ۱۹۷۷، وقتی تنها ۳۳ ساله بود، مدیریت صندوق ماگلان را به عهده گرفت و به مدت ۱۳ سال این مسئولیت را انجام داد. تحت مدیریت لینچ، صندوق ماگلان توانست بازدهی ۲۹.۲% را کسب کند که بیش از دو برابر بازدهی شاخص S&P 500 در همان دوره بود. این عملکرد فوقالعاده باعث شد تا لینچ زودتر از موعد مقرر، یعنی در سال ۱۹۹۰ و در سن ۴۶ سالگی، بازنشسته شود. پس از بازنشستگی، لینچ به فعالیتهای بشردوستانه روی آورد. او معتقد بود که این نوع فعالیتها را میتوان نوعی سرمایهگذاری محسوب کرد. به همین دلیل، شرکت لینچ را تأسیس کرد که به حمایت از سازمانهای آموزشی، دینی، بیمارستانها و تهیه دارو میپرداخت. همچنین، لینچ در دوران بازنشستگی خود با همکاری جان راتچایلد، سه کتاب نوشت که دو کتاب از آنها به آثاری مرجع و پرفروش در حوزه سرمایهگذاری تبدیل شدند: “در بلندای وال استریت” و “ضرب و شتم در خیابان”.
پیتر لینچ یک سرمایهگذار بسیار موفق بود که نه تنها در مدیریت صندوق سرمایهگذاری ماگلان عملکرد درخشانی داشت، بلکه پس از بازنشستگی نیز به فعالیتهای بشردوستانه و نوشتن کتابهای مرجع در حوزه سرمایهگذاری پرداخت و به موفقیتهای قابل توجهی دست یافت.
معروف ترین کتابهای پیتر لینچ
پیتر لینچ یکی از معروفترین مدیران سرمایهگذاری در تاریخ است که موفقیت بینظیر خود در مدیریت صندوق سرمایهگذاری “فیدلیتی ماگلان” را مدیون کتابهای خود میداند. سه کتاب معروف پیتر لینچ به شرح زیر هستند:
“One Up on Wall Street”: این کتاب یکی از پرفروشترین و تاثیرگذارترین کتابهای سرمایهگذاری همیشه است. در این کتاب لینچ به مبانی سرمایهگذاری موفق میپردازد و توضیح میدهد که چگونه سرمایه گذاران خرد میتوانند سهام موفقی را شناسایی و معامله کنند. کتاب بر اهمیت استفاده از دانش محیط اطراف و همچنین اطلاعات شخصی تأکید دارد.
“Beating The Street”: این کتاب درباره تجربیات شخصی لینچ در مدیریت صندوق سرمایهگذاری فیدلیتی ماگلان است. لینچ در این کتاب به شرح استراتژیهای مورد استفاده خود برای شناسایی سهام مناسب و شکست دادن بازار میپردازد.
“Learn To Earn”: این کتاب با هدف آموزش اصول پایه سرمایهگذاری برای افراد مبتدی نوشته شده است. لینچ در این کتاب به مفاهیم اولیه بازار سهام، انواع سرمایهگذاری و روشهای تحلیل ارزش سهام میپردازد. در مجموع این سه کتاب نشاندهنده تجربه عملی و دانش غنی لینچ در حوزه سرمایهگذاری هستند و برای افراد مختلف با سطوح مهارت متفاوت مفید میباشند.
توصیههای طلایی پیتر لینچ
آماده باشید برای احتمال سقوط شدید بازار در آینده، چه نزدیک باشد چه دور. آماده شوید تا با این وضعیت مقابله کنید.
سقوطهای شدید بازار میتوانند فرصت ایدهآلی باشند برای خرید سهام شرکتهای مورد علاقهتان.
سرمایهگذاری در سهام میتواند منجر به سود قابل توجهی شود.
با کسب بازده مستمر ۲۰ تا ۳۰ درصد، میتوانید به طرز باورنکردنی ثروتمند شوید.
برای کسب سود، نیازی نیست همیشه یا حتی اکثر اوقات پیشبینیهای شما درست از آب دربیاید.
اغلب، قیمت سهام شرکتها خلاف جهت ارزش واقعی آنها حرکت میکند، اما در درازمدت به ارزش ذاتی خود نزدیک میشوند.
با درک این که عملکرد ضعیف یک شرکت و سقوط قیمت سهام آن، به معنای پایان ماجرا نیست، و افزایش قیمت سهام خریداری شده لزوماً دلیل بر درست بودن تحلیلهای ما نیست، میتوانیم بهتر تصمیمگیری کنیم.
همچنین، داشتن یک سبد سهام مناسب و باارزش مهم است، حتی اگر برخی سهام قیمت بالایی پیدا نکنند. اما سهام بد میتوانند زیانهای جبرانناپذیری ایجاد کنند.
به یاد داشته باشیم که سهام بیجان و بیروح هستند و نمیدانند که چه کسی مالک آنها است. همچنین، نباید آنقدر شیفته موفقیت یک سهم شویم که دلایل آن را فراموش کنیم.
باید واقعبین باشیم و انتظار موفقیت را با اقدامات نادرست همچون فروش سریع سهام با رشد بالا و نگهداری سهام بیارزش، به دست نیاوریم.
با کندن ریشه گلها و آبیاری خارها (فروش سریع سهام با رشد بالا و نگهداری سهام بیارزش)، انتظار موفقیت نداشته باشید.
اگر مطمئن نیستید میتوانید عملکردی بهتر از بازار داشته باشید، پول خود را در یک صندوق سرمایهگذاری مشترک قرار دهید و خیال خود را راحت کنید.
لازم نیست تمام سهام پربازده بازار را در سبد سرمایهگذاری خود داشته باشید. من اکثر سهام پر سود را نداشتم اما همواره عملکردی بهتر از بازار داشتم.
در بازار سهام همیشه چیزی وجود دارد که باید نگران آن باشید.
از ایدههای جدید استقبال کنید و ذهن خود را برای آنها باز نگه دارید.
نحوه استراتژی سرمایه گذاری پیتر لینچ
پیتر لینچ معتقد است که سرمایهگذاران معمولی (خرد) برخلاف متخصصان، انعطافپذیری و آزادی عمل بیشتری برای بررسی و کاوش مستقل در بازار دارند. این مزیت انعطافپذیری به سرمایهگذاران خرد این امکان را میدهد که فرصتهای سودآورتری را کشف کنند.
لینچ توصیه میکند که سرمایهگذاران خرد از رویکرد پایین به بالا برای شناسایی فرصتهای سرمایهگذاری مناسب استفاده کنند. او همچنین پیشنهاد میدهد که این سرمایهگذاران گزینههای بالقوه را یکی یکی بررسی کرده، سپس با کسب و کار شرکت مورد نظر آشنا شوند و در نهایت تحلیل بنیادی را برای اطمینان از پتانسیل سودآوری آن انجام دهند. در ادامه به شرح نکات طلایی از زبان پیتر لینچ میپردازیم.
۱. چیزهایی بخرید که درکشان میکنید
پیتر لینچ بر اهمیت “دانش محلی” در سرمایهگذاری موفق تأکید میکند. یکی از مشهورترین اصول سرمایهگذاری وی این است که “چیزهایی را بخرید که درک میکنید”. به عبارت دیگر، لینچ معتقد است سرمایهگذاران باید بر روی شرکتها و محصولاتی سرمایهگذاری کنند که آنها را به خوبی میشناسند.
۲. تحقیقات جامع و کامل انجام دهید
بررسی درصد فروش محصولات/خدمات: اطمینان از اینکه محصولات یا خدمات موردنظر، سهم قابل توجهی (بیش از ۵%) از کل فروش شرکت را تشکیل میدهند. این بدان معنی است که آن محصولات/خدمات باید نقش مهمی در ایجاد درآمد و سود شرکت داشته باشند. محاسبه و بررسی نسبت PEG: این نسبت از تقسیم P/E (نسبت قیمت به درآمد) بر نرخ رشد سالانه درآمد (EPS) به دست میآید. هدف، یافتن شرکتهایی با PEG کمتر از ۱ است که نشاندهنده ارزش مناسب سهام در قیاس با نرخ رشد آن است. توجه به جریان نقدی قوی و نسبت بدهی مناسب: شرکتهایی که از جریان نقدی قوی و نسبت بدهی به ارزش ویژه پایین برخوردارند، در شرایط مختلف بازار انعطافپذیری بیشتری خواهند داشت و قادر به انتخاب گزینههای مختلف خواهند بود.
۳. به روش بلند مدت سرمایه گذاری کنید
اینکه پیتر لینچ به بلند مدت بودن سرمایه گذاری اعتقاد داشت، نکته بسیار مهمی است. برخی از نکات کلیدی که از دیدگاه او میتوان در مورد سرمایه گذاری بلند مدت بیان کرد:
قیمت سهامها در طول ۱۰ تا ۲۰ سال نسبتا قابل پیش بینی هستند: این به این معنی است که با تحلیل درست شرکتها و صنایع، میتوان در بازههای زمانی بلندمدت، روند قیمتی آنها را تا حدودی پیش بینی کرد. پیش بینی قیمت در کوتاه مدت (۲-۳ سال) به اندازه پیش بینی نتیجه پرتاب سکه دقیق است: به این معنی که نوسانات کوتاه مدت قیمتی سهام ها بسیار پیچیده و غیرقابل پیش بینی هستند. لینچ همواره دانش خود را به روز نگه میداشت: یعنی او تلاش میکرد همواره اطلاعات روزآمدی از شرکتهایی که سهام آنها را خریداری کرده بود، داشته باشد. تا زمانی که داستان و مسیر سهام تغییر نمیکرد، آنها را نمیفروخت: یعنی او سعی میکرد بر اساس تحلیل خود از شرکتها و مسیر آنها، تصمیم به خرید و فروش اتخاذ کند، نه بر اساس نوسانات کوتاه مدت قیمت. لینچ هرگز سعی نمیکرد زمان مناسب برای خرید و فروش در بازار را تعیین کند: به عبارت دیگر، او سعی نمیکرد به طور کلی جهتگیری بازار را پیش بینی کند، بلکه بر اساس تحلیل شرکتها تصمیم میگرفت.
جمع بندی
او یکی از معروفترین و موفق ترین مدیران صندوق های سرمایه گذاری در سطح جهان است. پیتر لینچ از سال ۱۹۷۷ تا ۱۹۹۰ به عنوان مدیر صندوق سهام فیدلیتی مگالن فعالیت میکرد. در این دوره، او موفق شد بازده سالانه متوسط ۲۹.۲ درصدی را برای سرمایه گذاران این صندوق به ارمغان بیاورد. این عملکرد فوقالعاده باعث شد تا لینچ به یکی از مشهورترین مدیران صندوقهای سرمایه گذاری در جهان تبدیل شود. پیتر لینچ همچنین نویسنده چند کتاب پرفروش در زمینه سرمایه گذاری است که به یکی از منابع اصلی آموزش سرمایه گذاری برای عموم مردم تبدیل شدهاند. او با تجربه ای که از مدیریت صندوق مگالن به دست آورده بود، توصیه های ارزشمندی را در این کتابها ارائه کرده است. لینچ به سرمایه گذاران توصیه میکند که بر اساس تحقیق و درک عمیق از کسب وکارها اقدام به سرمایهگذاری کنند و از روشهای ساده و در دسترس استفاده نمایند.
جورج الیور می (۱۸۷۵-۱۹۶۱) یک حسابدار و اقتصاددان برجسته آمریکایی بود که نقش تأثیرگذاری در توسعه و پیشرفت حرفه حسابداری مدرن در ایالات متحده ایفا کرد. می در سال ۱۹۳۹ کمیته استانداردهای حسابداری را در انجمن حسابداران رسمی آمریکا (AICPA) تأسیس کرد و تا سال ۱۹۵۹ ریاست این کمیته را بر عهده داشت. این کمیته نقش کلیدی در تدوین و توسعه اصول حسابداری پذیرفته شده عمومی (GAAP) و استانداردهای حسابداری در آمریکا ایفا کرد. همچنین، می در سال ۱۹۴۳ کتاب مهم “A Business Man Looks at the Balance Sheet” را منتشر کرد که یکی از تأثیرگذارترین آثار در زمینه حسابداری معاصر محسوب میشود. این کتاب به درک بهتر گزارشگری مالی و ترازنامه از دیدگاه تجاری کمک کرد. علاوه بر این، می به عنوان مشاور با سازمانهای مختلف از جمله کمیسیون بورس و اوراق بهادار آمریکا (SEC) همکاری داشت و در زمینههای مختلف مالی و حسابداری به آنها مشاوره ارائه میکرد.
برخی از دستاوردها و فعالیتهای مهم جورج الیور می
جورج الیور می (۱۸۷۵-۱۹۶۱) یک حسابدار و اقتصاددان برجسته آمریکایی بود که نقش مهمی در توسعه حسابداری مدرن و استانداردهای حسابداری ایفا کرد. او به عنوان یکی از پیشگامان اصلی در حرفه حسابداری آمریکا شناخته میشود.
برخی از دستاوردها و فعالیتهای مهم جورج الیور می شامل:
تأسیس کمیته استانداردهای حسابداری در انجمن حسابداران رسمی آمریکا (AICPA) در سال ۱۹۳۹ و ریاست آن تا سال ۱۹۵۹.
نقش کلیدی در توسعه اصول حسابداری پذیرفته شده عمومی (GAAP) و تدوین استانداردهای حسابداری.
انتشار کتاب “A Business Man Looks at the Balance Sheet” در سال ۱۹۴۳ که یکی از تأثیرگذارترین آثار در زمینه حسابداری معاصر محسوب میشود.
مشاوره و همکاری با سازمانهای مختلف در زمینه حسابداری و مالی، از جمله کمیسیون بورس و اوراق بهادار آمریکا (SEC).
جورج الیور می به عنوان یکی از متفکران پیشرو در حسابداری شناخته میشود و نقش بسیار مهمی در شکلگیری و پیشرفت این حرفه داشته است.
عملگرایی؛ مهمترین خصلت الیور می
می فردی باهوش بود که علاوه بر تخصصش در حسابداری، به موضوعات متنوعی چون اقتصاد، مالیات، قانون و فلسفه علاقه داشت. به دلیل ریشه انگلیسی خود، بسیار عملگرا بود. این خصلت او را میتوان در دو مورد مشاهده کرد:
1) همکاری با بورس اوراق بهادار (۱۹۳۲-۱۹۳۴) که او ریاست آن را بر عهده داشت.
2) ریاست کمیته رویههای حسابداری از زمان تأسیس در ۱۹۳۶ تا ۱۹۴۴. برخلاف برخی صاحب نظران که تدوین اصول حسابداری را نیازمند قواعد زیربنایی میدانستند، می معتقد بود که وظیفه مراجع تدوینکننده حل و فصل مشکلات حرفه ای است و نمیتوان این عمل را به دستیابی به یک مجموعه واحد از اصول موکول کرد.
دیدگاه الیور می در خصوص بورس اوراق بهادار
بزرگترین کمک او به حرفهاش، خدمت در کمیتهی ویژه همکاری با بورس اوراق بهادار بوده است. او معتقد بود که همه باید هم از اهمیت و هم از محدودیتهای صورتهای مالی آگاه باشند. او همچنین بیان داشت که صورتهای مالی انعکاسدهنده رویدادهایی هستند که در جهانی از ابهام رخ میدهند، و نمیتوانند با درجه بالاتری از قطعیت نسبت به شرایطی که در آن اتفاق افتادهاند، اطلاعات را منعکس کنند. به عبارت دیگر، صورتهای مالی همواره با برخی ابهامات همراه هستند و نمیتوانند واقعیت را با قطعیت کامل نشان دهند.
دیدگاه الیور می در خصوص حسابداری
الیور می، همچنین بر ماهیت قراردادی حسابداری تأکید میورزید و معتقد بود که شرکتها باید روشهای حسابداری مربوط به خودشان را انتخاب و آنها را افشا کنند و بهطور یکنواخت بهکار ببندند. او معتقد بود که حسابداری به میزان زیادی قراردادی است و باید بهعنوان ابزار اجتماعی سودمندی عمل نماید و با تغییر در شرایط اقتصادی و سیاستهای اجتماعی تغییر کند. به عبارت دیگر، او بر این باور بود که حسابداری یک قرارداد اجتماعی است که باید مطابق با شرایط متغیر اقتصادی و اجتماعی تغییر کند و بهعنوان ابزاری مفید برای جامعه عمل نماید. شرکتها باید روشهای حسابداری خود را برگزیده و بهطور یکنواخت اجرا کنند.
می معتقد بود که اجباری کردن قوانین و استانداردهای یکسان در حسابداری مفید نیست. او به چند دلیل این موضوع را مخالف میدانست:
استانداردهای یکسان لزوما به استانداردهای ضعیف منجر میشوند و ممکن است به بروکراسیهایی بیانجامد که به منافع عموم و خود حرفه آسیب برساند.
شرکتهای کوچک از اجبار استفاده از استانداردهای یکسان هیچ مزیتی نخواهند برد.
شرکتهای بزرگ دائما در حال رشد و تغییر هستند، بنابراین تلاش برای حفظ همشکلی آنها بیهوده خواهد بود.
اصرار بر همشکلسازی استانداردها، روند توسعه و پیشرفت حرفه حسابداری را متوقف میکند.
درنهایت، تأکید بر شکل به زیان از دست دادن محتوا خواهد بود.
به نظر او توسعه روشهای جدید تحلیل و ارائه اطلاعات مناسبتر بود، که منجر به صورتهای مالی معنادارتر و تعدیل عملیات حسابداری برای رفع نیازهای سه گروه شرکتها (شرکتهای کوچک، شرکتهای بزرگ سهامی عام و شرکتهای تحت نظارت دولت) میشد.
الیور می در خصوص افزایش مالیات چه نظریه ای داشت؟
به دلیل ارتباط نزدیک بین مالیات و تعیین سود، می به موضوع مالیات علاقه زیادی داشت. او معتقد بود که مالیات باید به عنوان یک آیتم مجزا در صورت سود و زیان نمایش داده شود. دیدگاه او این بود که ارزش اصلی صورت سود و زیان در توانایی آن برای پیشبینی سودهای آینده است. بنابراین، صورت سود و زیان باید روندهای اصلی را نشان دهد، و افزایش مالیات یکی از روندهای مهم در دهههای ۱۹۳۰ و ۱۹۴۰ بود.
فعالیتهای حرفهای و خدمات دولتی الیور می
می در انجمن حسابداران رسمی آمریکا سمتهای مختلفی داشت:
معاون (۱۹۱۷-۱۸)
عضو هیئت منتخبین (۱۹۱۶-۱۷)
معاون بنیاد می (۱۹۲۳-۴۱)
او همچنین در کمیتههای متعددی فعالیت داشت، از جمله:
رئیس کمیته ویژه اداره موقوفات (۱۹۱۷-۳۰)
رئیس کمیته همکاری با بورس اوراق بهادار (۱۹۳۰-۳۵)
رئیس کمیته توسعه اصول حسابداری (۱۹۳۳-۳۶)
رئیس کمیته واژهشناسی (۱۹۳۹-۴۵)
معاون کمیته روشهای حسابداری (۱۹۳۷-۴۵)
مشارکت در تحقیقات
می در سال ۱۹۴۷ عضو گروه تحقیق بر روی سود تجاری بود که با همکاری انجمن حسابداران رسمی آمریکا و بنیاد راکفلر فعالیت میکرد. او همچنین در سال ۱۹۵۲ به تهیه پیشنویس گزارش تحقیق کمک کرد.
دوران جنگ جهانی اول و پس از آن
در طول جنگ جهانی اول، او در واحد خزانهداری ایالات متحده و هیئت بازرگانی جنگ مشغول به کار بود. پس از جنگ، نقشهای مشاورهای مهمی را بر عهده گرفت: مشاور خزانهداری و سایر نهادهای دولتی مشاور خبره در اکثر کمیتههای سنای آمریکا
فعالیتهای پژوهشی و مدیریتی
او در سازمانهای مختلف علمی و پژوهشی نقشهای کلیدی داشت:
رئیس (۱۹۲۶-۲۷) و سرپرست هیئت (۱۹۲۸-۲۹) دفتر ملی تحقیق اقتصادی
نایب رئیس انجمن اقتصادی آمریکا (۱۹۳۰)
مدیر انجمن آمار آمریکا (۱۹۳۷-۴۰)
مدیر انجمن ارتباطات خارجی
رئیس کمیته مشورتی انجمن تحقیق علوم اجتماعی
دستاوردهای علمی و آکادمیک
فعالیتهای آموزشی
او سخنرانیهای متعددی در دانشگاههای برجسته آمریکا داشت، از جمله:
دانشگاه کلمبیا
دانشگاه نورثوسترن
دانشگاه استنفورد
دانشگاه ییل
در سال تحصیلی ۱۹۳۶-۳۷، او افتخار اولین سخنران در دانشگاه هاروارد را کسب کرد.
کتاب های منتشر شده توسط جورج الیور می
در سال ۱۹۳۴، تحت سرپرستی می، یک پروژه مشترک بین انجمن حسابداران رسمی آمریکا و بورس نیویورک به ثمر نشست. نتیجه این همکاری، انتشار کتابی با عنوان “حسابرسی حسابهای شرکتهای سهامی” بود. این اثر مهم، ساختار گزارشهای حسابرسی شرکتها و اصول حسابداری مرتبط را تشریح کرد و پایهای برای حسابرسیهای سالانه شرکتهای عضو بورس فراهم آورد. اهمیت این گزارش به حدی بود که کمیسیون جدید بورس و اوراق بهادار را متقاعد کرد که حرفه حسابداری باید از اصول حسابداری پیروی کند، نه از دستورات دولت مرکزی. از دیگر فعالیت های فرهنگی جورج الیور می می توان به موارد زیر اشاره کرد:
نگارش ۱۰۶ مقاله در مجلات تخصصی
نوشتن ۵۴ مقاله در مجله اکانتنسی
نویسنده کتاب “حسابداری مالی – چکیدهای از تجربه” (۱۹۳۴)
دریافت مدال طلای انجمن حسابداران رسمی آمریکا
در سال ۱۹۴۴، او جایزه مهمی به نام مدال طلای انجمن حسابداران رسمی آمریکا را دریافت کرد. هفت سال بعد، در سال ۱۹۵۱، به عضویت تالار مشاهیر حسابداری درآمد. این افتخار نشان میدهد که او یکی از برجستهترین افراد در حرفه حسابداری بوده است. پس از مرگش، برای گرامیداشت یاد و خدمات او، یک کرسی حسابداری مالی به نام او در دانشگاه کلمبیا ایجاد شد. این کرسی نشاندهنده اهمیت کارها و دستاوردهای او در زمینه حسابداری است.
جمع بندی
جورج الیور می (George Oliver May) در تاریخ ۲۲ مه ۱۸۷۵ در انگلستان متولد شد و تحصیلات ابتدایی خود را در این کشور به پایان رساند. در ۱۵ فوریه ۱۸۹۲، بهمنظور کسب تجربه برای شرکت در آزمون حسابدار خبره (CA)، به عنوان کارمند قراردادی به موسسه توماس آندرو در انگلستان پیوست و در سال ۱۸۹۷ با کسب رتبه ممتاز در هر دو امتحان میانه و نهایی، به عنوان حسابدار خبره شناخته شد. در سال ۱۹۲۷، او تصمیم به کاهش فعالیتهای خود گرفت و به انجمن حسابداران آمریکا (AIA) پیوست. این زمان، آغاز نقش کلیدی او در توسعه حسابداری بود که با دهه ۱۹۳۰ همزمان شد و به عنوان یکی از مهمترین دورهها در تاریخ حسابداری شناخته میشود. می به عنوان یک شخصیت برجسته در حسابداری، تأثیر زیادی بر این حرفه گذاشت و در بسیاری از کمیتهها و سازمانهای حرفهای فعالیت داشت. او با انتشار گزارشهایی در زمینه حسابرسی و اصول حسابداری، به شکلگیری استانداردهای حسابداری کمک کرد و در نهایت به عنوان یکی از پیشگامان این حوزه شناخته شد.
آرتور ادوارد اندرسن Arthur Edward Andersen در ۳۰ مه ۱۸۸۵ در شهر پلانو، ایالت ایلینویز، متولد شد. او تحصیلات متوسطه خود را در دبیرستان آتنیوم شیکاگو به پایان رساند. اندرسن در سال ۱۹۱۷ مدرک لیسانس خود را از دانشگاه نورت وسترن دریافت کرد. وی همچنین چند دکترای افتخاری حقوق از دانشگاه های مختلف در سال های ۱۹۳۸ و ۱۹۴۱ دریافت نمود. اندرسن شرکت حسابداری تاسیس کرد که بسیار موفق بود. به نحوی که امروزه، این شرکت به یک شرکت چند ملیتی ۶ میلیارد دلاری تبدیل شده است.
درباره آرتور اندرسن
اندرسن در سال ۱۹۰۸ به حسابداران رسمی ایلینویز پیوست و در آن زمان جوانترین حسابدار رسمی ایلینویز بود. قبل از این، او از سال ۱۹۰۱ تا ۱۹۰۷ در شرکت فریزر آند چالمرز که بعدا به آلیس-چالمرز تبدیل شد، مشغول به کار حسابداری بود. در سال ۱۹۰۷ به عنوان حسابدار ارشد به موسسه پرایس واترهاوس پیوست و تا زمان انتصاب به سمت رئیس حسابداری شرکت جوش اشلیتس بروئینگ، در این موسسه باقی ماند.
تأسیس موسسه آرتور اندرسن
آرتور اندرسن در سال ۱۹۱۳، همراه با یک فرد دیگر، موسسه ای را تأسیس کردند که امروزه به نام “آرتور اندرسن (Arthur Andersen & Co.)” شناخته می شود. اندرسن تا زمان مرگ، به عنوان شریک ارشد این موسسه فعالیت داشت.
آرتور اندرسن فردی سختگیر، متکی به نفس، زاهد، بسیار عقلانی و شایسته، و خودمدار بی پروا بود. پس از فراگیری حسابداری، به عنوان حسابدار مبتدی در یک شرکت حسابداری با حقوق اندک شروع به کار کرد و سپس به تدریس در دانشگاه نورث وسترن پرداخت.
تألیف کتاب درسی حسابداری
یکی از اولین مشکلاتی که اندرسن با آن مواجه شد، نبود هیچ گونه کتاب درسی در دانشگاه بود. از این رو، اقدام به تألیف یک کتاب درسی تحت عنوان “دوره کامل حسابداری” کرد که مبنای تدریس اولیه حسابداری در نورث وسترن و دیگر دانشگاه ها شد.
تأسیس شرکت حسابداری
این مرد بیقرار و خستگی ناپذیر که علاقه مفرطی به تحول داشت، در سال ۱۹۱۳ محیط دانشگاه را به منظور تأسیس شرکت حسابداری کوچکی در آمریکای مرکزی ترک گفت. امروزه، این شرکت به یک شرکت چند ملیتی ۶ میلیارد دلاری تبدیل شده است.
تحول در حرفه حسابداری
در مسیر کاری خود، اندرسن پیوسته با تشکیلات حسابداری سنتی درگیر شد و با نادیده گرفتن روش های معمول، حرفه حسابداری آن زمان را به کلی درهم ریخت. او متفکری خلاق و بصیر بود و می خواست نوع متفاوتی از موسسه حسابداری را بنا نهد که به جای برآوردن خواسته های سنتی، نیازهای حرفه ای را پاسخگو باشد و به منظور افزایش کیفیت صورت های مالی، واقعیت های اقتصادی را بر تئوری های دانشگاهی اولویت بخشد.
توانایی ها و امکانات موسسه اندرسن
اندرسن فرد بسیار توانمندی بود که توانست تأثیرات مهم و گاه ناخواسته ای بر صنعت خود یعی حسابداری داشته باشد. در دهه ۱۹۱۰، موسسه های حسابرسی معمولاً در فصول پرکار سال انتهایی، از دفترداران، معلمان و حتی کشاورزان به صورت پاره وقت استفاده می کردند. اما اندرسن از این رویه پیروی نکرد و رویکردی جدید را در پیش گرفت. او اصرار داشت که در موسسه خود از فارغ التحصیلان دانشگاهی استفاده کند، زیرا آنها علاوه بر آشنایی با ارقام و اعداد، مهارت های تفکر انتقادی را نیز داشتند. اندرسن این افراد را به صورت تمام وقت استخدام می کرد. بزرگان و پیشکسوتان حرفه، اندرسن و پیروان روش او را ورشکست شده اعلام کردند. اما در نهایت، آنها نیز به تبعیت از اندرسن، نیروهای تمام وقت استخدام کردند و حتی پس از مدتی به سراغ فارغ التحصیلان دانشگاهی رفتند و هیچ کدام ورشکست نشدند.
مسیر پیشرفت اندرسن
اندرسن شخصیتی بود که مسیر حرفهای چشمگیری را طی کرد. او زندگی حرفهای خود را به عنوان کمک حسابدار با دریافت حقوق ۲۵ دلار در هفته آغاز کرد، اما با تلاش و مجهزشدن به دانش، او به یکی از نامآورترین حسابداران آمریکایی تبدیل شد.
سازمانی که نام اندرسن را بر خود دارد، به عنوان یکی از پیشگامان ارائه خدمات حرفهای در سراسر جهان شناخته میشود. اندرسن در طول زندگی کاری خود در سازمانهای متعددی فعالیت داشت و با مدیریت و رهبری خود، تأثیر بزرگی بر حرفه حسابداری گذاشت.
آموزش حسابداری توسط اندرسن
اندرسن بیشتر زندگی خود را وقف آموزش حسابداری کرد. او در دانشگاه نورت وسترن به عنوان مدرس (۱۹۰۹-۱۹۱۲)، استادیار (۱۹۱۲-۱۹۱۵)، و استاد (۱۹۱۵-۱۹۲۲) فعالیت داشت. همچنین از سال ۱۹۱۲ تا ۱۹۲۲ به عنوان رئیس گروه حسابداری در آن دانشگاه فعال بود. اندرسن مقالات زیادی برای مجلات حرفه ای نوشت و کتاب “دوره کامل حسابداری” (۱۹۱۷) را تألیف کرد. او جزوات دیگری نیز منتشر کرد. اندرسن عضو انجمن های حرفه ای آلفا کاپا پسی، بتا آلفا پسی و بتا گاما سیگما بود.
او همچنین در فعالیت های اجتماعی مختلفی مانند ریاست خانه بی پناهان شیکاگو (۱۹۲۳-۱۹۲۴)، عضویت و ریاست هیئت امنای دانشگاه نورت وسترن (۱۹۲۷-۱۹۳۲)، عضویت در هیئت امنای قرن پیشرفت شیکاگو (۱۹۳۳-۱۹۳۴) و غیره نقش داشت. اندرسن در سال ۱۹۴۰ از دولت نروژ نشان افتخار دریافت کرد و در سال ۱۹۵۳ به عضویت تالار مشاهیر حسابداری درآمد.
آرتور ادوارد اندرسون در ۱۰ ژانویه ۱۹۴۷ در سن ۶۱ سالگی درگذشت. او در ۸ اوت ۱۹۰۶ ازدواج کرده و صاحب سه فرزند شده بود. اندرسون طی دوران حرفه ای خود در سازمان های متعددی فعالیت داشت، از جمله به عنوان رئیس جامعه حسابداران رسمی ایلینویز و عضو هیئت بررسی کننده صلاحیت حسابداران رسمی ایلینویز. همچنین وی در کمیته های مختلف انجمن حسابداران رسمی آمریکا (AICPA) نقش داشت و عضویت انجمن های حسابداری و اقتصادی آمریکا را نیز در کارنامه خود ثبت کرده بود. آرتور اندرسون به تنهایی برای جایگزین کردن نظریه حسابداری با حسابداری قابل مشاهده و ملموس مبارزه کرد و در نهایت در این نبرد پیروز شد. سالها پس از مرگ او در سال ۱۹۴۷، که حرفه حسابداری بهشکلی فزاینده رشد کرد، عقاید او شالوده و سنگبنای استانداردهای حسابداری و اصول حسابرسی گردید. اندرسون نقش کلیدی در تکامل و پیشرفت حرفه حسابداری ایفا کرد و میراث ارزشمندی را پس از خود به جای گذاشت که تا به امروز بر این صنعت تأثیرگذار بوده است.
خلاصه
آرتور ادوارد اندرسن (۱۸۸۵-۱۹۴۷) یک حسابدار و بنیانگذار شرکت حسابرسی بزرگ بود. او در ابتدا به عنوان حسابدار مستقل فعالیت می کرد و سپس در سال ۱۹۱۳ شرکت حسابرسی خود را تاسیس کرد. این شرکت بعدها به یکی از چهار شرکت بزرگ حسابرسی جهان تبدیل شد که امروزه به عنوان آرتور اندرسن شناخته می شود. اندرسن همچنین به عنوان مدرس دانشگاهی نیز شناخته می شد و در زمینه اصول حسابداری و حسابرسی تحقیقات و انتشارات متعددی داشت. او نقش مهمی در توسعه استانداردهای حسابداری در ایالات متحده ایفا کرد و به عنوان یکی از بنیانگذاران اصلی حرفه حسابداری مدرن شناخته می شود. آرتور ادوارد اندرسن در طول دوران حرفه ای خود در سازمان های متعددی فعالیت داشت. وی به عنوان رئیس جامعه حسابداران رسمی ایلینویز (۱۹۱۸-۱۹۱۹) و عضو هیئت بررسی کننده صلاحیت حسابداران رسمی ایلینویز (۱۹۲۶-۱۹۲۸) فعالیت می کرد. همچنین اندرسون در کمیته های مختلف انجمن حسابداران رسمی آمریکا (AICPA) حضور داشت، از جمله کمیته وضع و اجرای قوانین مالیات بر درآمد (۱۹۲۳-۱۹۲۴) و ریاست کمیته ویژه تعریف مازاد درآمد (۱۹۲۴-۱۹۳۰). علاوه بر این، وی عضویت در انجمن حسابداری آمریکا (AAA) و انجمن اقتصادی آمریکا را نیز در کارنامه خود داشت. او در سن ۶۱ سالگی در ۱۰ ژانویه ۱۹۴۷ درگذشت.
یوجی ایجیری، فرزند تاکه جیرو و هیروکو هانو، یک دانشمند و محقق برجسته در حوزه حسابداری و اقتصاد بود که زندگی و کار او به طور عمده در ژاپن متمرکز بود. او پس از مدتی به آمریکا مهاجرت کرد. دستاوردهای او در حوزه حسابداری بسیار زیاد بوده و منجر به این شد که در سن ۵۴ سالگی به عنوان جوانترین عضو تالار مشاهیر حسابداری انتخاب شود.
دوران کودکی یوجی ایجیری
یوجی ایجیری از کودکی به ریاضی و حل معادلات علاقه داشت. او در سن ششسالگی برای آموزش چرتکه به یک مدرسه متخصص در این زمینه رفت و در آنجا استعداد خاصی در این حوزه نشان داد. پدر ایجیری که یک نانوای محلی بود، متوجه استعداد فرزندش در محاسبات ریاضی شد. هنگامی که ایجیری دانشآموز کلاس دهم بود، پدرش از او خواست کمک در انجام امور حسابداری نانوایی را به عهده بگیرد. ایجیری از این فرصت استفاده کرد و به طور جدی به یادگیری اصول حسابداری پرداخت. او به این کار عشق ورزید و تصمیم گرفت که پس از فارغالتحصیلی، حسابدار عمومی گواهیشده شود. این تجربه کودکی در کار حسابداری، نقش مهمی در شکلگیری علاقه و تخصص ایجیری در حوزه حسابداری چندبعدی در سالهای بعد ایفا کرد. او با توسعه این مفاهیم، به یکی از پیشگامان و صاحبنظران برجسته در این زمینه تبدیل شد.
جوانترین حسابدار عمومی گواهیشده تاریخ ژاپن
در سال ۱۹۵۲، قبل از فارغالتحصیلی از دبیرستان بازرگانی نارا، یوجین ایجیری که یک جوان ژاپنی بود آزمونی را گذراند که به او اجازه داد بدون داشتن مدرک دانشگاهی در آزمون حسابدار عمومی گواهیشده شرکت کند. او سپس به طور شبانه در کالج دُشیشا جونیور در کیوتو تحصیل کرد و در سال ۱۹۵۳ در آزمون حسابدار عمومی گواهیشده شرکت کرد و به خوبی تمام دوره ها را گذراند. در همان سال، در حالی که دوره سه ساله کارورزی را سپری میکرد، به دانشگاه ریتسامِیکَن در کیوتو رفت و مدرک کارشناسی حقوق گرفت. به این ترتیب، در ۲۱ سالگی در سال ۱۹۵۳، او تمام الزامات دریافت گواهینامه حسابدار عمومی گواهیشده را برآورده کرد، که تا به امروز در ژاپن رکورددار محسوب میشود.
او تحصیلات خود را در رشته ریاضیات در دانشگاه توکیو آغاز کرد و در سال ۱۹۵۴ موفق به اخذ مدرک دکترای خود در این رشته شد. پس از آن، او به عضویت هیأت علمی دانشگاه کارنگی ملون در آمریکا درآمد و از سال ۱۹۵۷ تا ۱۹۷۰ در این دانشگاه به تدریس و تحقیق در زمینه حسابداری و اقتصاد پرداخت.
نوآوریهای علمی
ایجیری در طول دوران حضور خود در دانشگاه کارنگی ملون، چندین نوآوری مهم در زمینه حسابداری محاسباتی ارائه داد. او با استفاده از روشهای ریاضی و محاسباتی، سیستمهای جدیدی برای ثبت و گزارشدهی اطلاعات مالی ارائه کرد که به انقلابی در حسابداری منجر شد. یکی از مهمترین دستاوردهای او، ارائه نظریه “حسابداری چندبعدی” بود که به تحول اساسی در شیوههای کنترل و تصمیمگیری مدیریتی منجر گردید.
بازگشت به ژاپن و دستاوردهای بعدی
در سال ۱۹۷۰، ایجیری به ژاپن بازگشت و به عضویت هیأت علمی دانشگاه واسدا در توکیو درآمد. در این دانشگاه، او به تحقیق و آموزش در زمینه حسابداری و مدیریت مالی ادامه داد و به توسعه و تکمیل نظریات خود پرداخت. او در سال ۱۹۸۰ کتاب مهم “اصول حسابداری چندبعدی” را منتشر کرد که به عنوان یک اثر کلاسیک در این رشته شناخته میشود.
تأثیر و شهرت بینالمللی
یوجی ایجیری به واسطه نوآوریها و دستاوردهای ارزشمند خود در حوزه حسابداری، به شهرت جهانی دست یافت. او جوایز و افتخارات متعددی از سوی انجمنهای حرفهای و دانشگاههای معتبر دریافت کرد. ایجیری در سال ۱۹۹۳ به عنوان استاد افتخاری دانشگاه واسدا بازنشسته شد، اما همچنان به فعالیتهای پژوهشی خود ادامه داد و تا پایان عمر به عنوان یکی از صاحبنظران برجسته در حوزه حسابداری محاسباتی شناخته میشد.
همکاری یوجی ایجیری با سازمان های بزرگ
یوجی ایجیری با سازمانهای حرفهای همکاری نزدیکی داشته است. او از سال ۱۹۶۳ عضو انجمن حسابداری آمریکا بوده و در بخشهای مختلف این انجمن فعالیت کرده است. به عنوان مثال، او در سالهای ۱۹۸۲-۱۹۸۳ رئیس این انجمن بود و در سالهای ۱۹۷۴-۱۹۷۵ نایب رئیس آن بود. همچنین، ایجیری به عنوان مشاور برای برخی از سازمانهای انتفاعی و غیرانتفاعی کار کرده است.
دستاوردهای یوجی ایجیری در حوزه حسابداری
یوجی ایجیری یکی از پیشگامان حسابداری چندبعدی در دهه ۱۹۹۰ بود. او با انتشار مقالات متعدد در این زمینه، مفاهیم اساسی حسابداری چندبعدی را به جامعه علمی معرفی کرد. حسابداری چندبعدی به جای تمرکز صرف بر ارائه اطلاعات مالی در قالب گزارشهای تکبعدی، به دنبال ارائه جامعتر و چندوجهی اطلاعات است. ایجیری معتقد بود که برای درک بهتر وضعیت مالی و عملکرد شرکتها، باید به ابعاد مختلف آنها از جمله اطلاعات غیرمالی، مدیریت ریسک، زنجیره تأمین و سایر جنبههای کسبوکار توجه شود.
از جمله مهمترین دستاوردهای ایجیری در این زمینه میتوان به موارد زیر اشاره کرد:
توسعه چارچوبهای مفهومی و نظری برای حسابداری چندبعدی
ارائه الگوهای متنوع برای گزارشگری چندبعدی، مانند کارت امتیازی متوازن
تأکید بر ادغام اطلاعات مالی و غیرمالی در گزارشگری شرکتها
آشنا کردن جامعه حرفهای حسابداری با مزایا و کاربردهای حسابداری چندبعدی
امروزه بسیاری از شرکتهای پیشرو از رویکردهای حسابداری چندبعدی ایجیری استفاده میکنند و این حوزه به یکی از مباحث مهم در آموزش و پژوهش حسابداری تبدیل شده است.
برخی از کتابهای یوجی ایجیری
یوجی ایجیری آثار مهمی در حوزه حسابداری چندبعدی منتشر کرده است که از جمله آنها میتوان به موارد زیر اشاره کرد:
“Accounting for the New Economy” (۱۹۹۹) این کتاب یکی از مهمترین آثار ایجیری در معرفی و توسعه مفاهیم حسابداری چندبعدی است. در این اثر، او به بررسی چگونگی انطباق حسابداری با شرایط اقتصادی نوظهور پرداخته است.
“Balanced Scorecard: Translating Strategy into Action” (۱۹۹۶) این کتاب که به همراه همکارانش نوشته شده است، به توضیح مدل کارت امتیازی متوازن به عنوان ابزاری برای گزارشگری چندبعدی میپردازد.
“Managing for the Future: Organizational Behavior & Processes” (۱۹۹۲) در این کتاب، ایجیری به بررسی نقش فرایندهای سازمانی و رفتار سازمانی در موفقیت شرکتها و لزوم گنجاندن این عوامل در گزارشگری سازمانی میپردازد.
“Measurement & Control: Strategies for Corporate Success” (۱۹۹۰) این کتاب بر اهمیت اندازهگیری و کنترل عملکرد سازمانها به صورت چندبعدی تأکید دارد. این آثار نقش مهمی در توسعه و ترویج مفاهیم حسابداری چندبعدی در جامعه حرفهای حسابداری ایفا کردهاند.
از جمله جوایزی که یوجی ایجیری دریافت کرد
چهار بار برنده جایزه انجمن حسابداران رسمی آمریکا و انجمن حسابداری آمریکا برای مشارکتهای قابل ملاحظه در متون حسابداری؛ (۱۹۶۶، ۱۹۶۷، ۱۹۷۱و ۱۹۷۶)
برنده جایزه مدرس بینالمللی ممتاز (۱۹۸۵)
جایزه آموزگار ممتاز حسابداری (۱۹۸۶) انجمن حسابداری آمریکا؛
برنده جایزه دانشآموخته شایسته دانشگاه کارنگی ملون (۱۹۹۶)؛
دکتری افتخاری حقوق (۱۹۹۱) از دانشگاه دوپال؛
دکتری افتخاری (۱۹۹۶) کالج برایانت
جمع بندی
یوجی ایجیری یک حسابدار برجسته است که سابقه طولانی در فعالیتهای حرفهای دارد. از سال ۱۹۶۳، او عضو انجمن حسابداران آمریکا بوده و در طول این سالها در پستهای مختلفی از جمله ریاست (۱۹۸۲-۱۹۸۳) و نایب ریاست (۱۹۷۴-۱۹۷۵) این انجمن خدمت کرده است. علاوه بر فعالیت در انجمن حسابداری، ایجیری به عنوان مشاور برای برخی سازمانهای انتفاعی و غیرانتفاعی نیز همکاری داشته است. ایجیری یک چهره برجسته و تأثیرگذار در عرصه حسابداری بوده که با دانش و تجربه خود به پیشرفت این حرفه کمک کرده است. وی در ژاپن به دنیا آمد و پس از مدتی به آمریکا مهاجرت کرد.