جورج الیور می (۱۸۷۵-۱۹۶۱) یک حسابدار و اقتصاددان برجسته آمریکایی بود که نقش تأثیرگذاری در توسعه و پیشرفت حرفه حسابداری مدرن در ایالات متحده ایفا کرد. می در سال ۱۹۳۹ کمیته استانداردهای حسابداری را در انجمن حسابداران رسمی آمریکا (AICPA) تأسیس کرد و تا سال ۱۹۵۹ ریاست این کمیته را بر عهده داشت. این کمیته نقش کلیدی در تدوین و توسعه اصول حسابداری پذیرفته شده عمومی (GAAP) و استانداردهای حسابداری در آمریکا ایفا کرد. همچنین، می در سال ۱۹۴۳ کتاب مهم “A Business Man Looks at the Balance Sheet” را منتشر کرد که یکی از تأثیرگذارترین آثار در زمینه حسابداری معاصر محسوب می‌شود. این کتاب به درک بهتر گزارشگری مالی و ترازنامه از دیدگاه تجاری کمک کرد. علاوه بر این، می به عنوان مشاور با سازمان‌های مختلف از جمله کمیسیون بورس و اوراق بهادار آمریکا (SEC) همکاری داشت و در زمینه‌های مختلف مالی و حسابداری به آنها مشاوره ارائه می‌کرد.
برخی از دستاوردها و فعالیت‌های مهم جورج الیور می
جورج الیور می (۱۸۷۵-۱۹۶۱) یک حسابدار و اقتصاددان برجسته آمریکایی بود که نقش مهمی در توسعه حسابداری مدرن و استانداردهای حسابداری ایفا کرد. او به عنوان یکی از پیشگامان اصلی در حرفه حسابداری آمریکا شناخته می‌شود.
برخی از دستاوردها و فعالیت‌های مهم جورج الیور می شامل:
- تأسیس کمیته استانداردهای حسابداری در انجمن حسابداران رسمی آمریکا (AICPA) در سال ۱۹۳۹ و ریاست آن تا سال ۱۹۵۹.
- نقش کلیدی در توسعه اصول حسابداری پذیرفته شده عمومی (GAAP) و تدوین استانداردهای حسابداری.
- انتشار کتاب “A Business Man Looks at the Balance Sheet” در سال ۱۹۴۳ که یکی از تأثیرگذارترین آثار در زمینه حسابداری معاصر محسوب می‌شود.
- مشاوره و همکاری با سازمان‌های مختلف در زمینه حسابداری و مالی، از جمله کمیسیون بورس و اوراق بهادار آمریکا (SEC).
- جورج الیور می به عنوان یکی از متفکران پیشرو در حسابداری شناخته می‌شود و نقش بسیار مهمی در شکل‌گیری و پیشرفت این حرفه داشته است.
عملگرایی؛ مهمترین خصلت الیور می
می فردی باهوش بود که علاوه بر تخصصش در حسابداری، به موضوعات متنوعی چون اقتصاد، مالیات، قانون و فلسفه علاقه داشت. به دلیل ریشه انگلیسی خود، بسیار عملگرا بود. این خصلت او را میتوان در دو مورد مشاهده کرد:
1) همکاری با بورس اوراق بهادار (۱۹۳۲-۱۹۳۴) که او ریاست آن را بر عهده داشت.
2) ریاست کمیته رویههای حسابداری از زمان تأسیس در ۱۹۳۶ تا ۱۹۴۴.
برخلاف برخی صاحب نظران که تدوین اصول حسابداری را نیازمند قواعد زیربنایی میدانستند، می معتقد بود که وظیفه مراجع تدوینکننده حل و فصل مشکلات حرفه ای است و نمیتوان این عمل را به دستیابی به یک مجموعه واحد از اصول موکول کرد.
دیدگاه الیور می در خصوص بورس اوراق بهادار
بزرگ‌ترین کمک او به حرفه‌اش، خدمت در کمیته‌ی ویژه همکاری با بورس اوراق بهادار بوده است. او معتقد بود که همه باید هم از اهمیت و هم از محدودیت‌های صورتهای مالی آگاه باشند.
او همچنین بیان داشت که صورتهای مالی انعکاس‌دهنده رویدادهایی هستند که در جهانی از ابهام رخ می‌دهند، و نمی‌توانند با درجه بالاتری از قطعیت نسبت به شرایطی که در آن اتفاق افتاده‌اند، اطلاعات را منعکس کنند. به عبارت دیگر، صورتهای مالی همواره با برخی ابهامات همراه هستند و نمی‌توانند واقعیت را با قطعیت کامل نشان دهند.
دیدگاه الیور می در خصوص حسابداری
الیور می، همچنین بر ماهیت قراردادی حسابداری تأکید می‌ورزید و معتقد بود که شرکتها باید روشهای حسابداری مربوط به خودشان را انتخاب و آنها را افشا کنند و به‌طور یکنواخت به‌کار ببندند. او معتقد بود که حسابداری به میزان زیادی قراردادی است و باید به‌عنوان ابزار اجتماعی سودمندی عمل نماید و با تغییر در شرایط اقتصادی و سیاست‌های اجتماعی تغییر کند.
به عبارت دیگر، او بر این باور بود که حسابداری یک قرارداد اجتماعی است که باید مطابق با شرایط متغیر اقتصادی و اجتماعی تغییر کند و به‌عنوان ابزاری مفید برای جامعه عمل نماید. شرکتها باید روشهای حسابداری خود را برگزیده و به‌طور یکنواخت اجرا کنند.
می معتقد بود که اجباری کردن قوانین و استانداردهای یکسان در حسابداری مفید نیست. او به چند دلیل این موضوع را مخالف میدانست:
- استانداردهای یکسان لزوما به استانداردهای ضعیف منجر میشوند و ممکن است به بروکراسیهایی بیانجامد که به منافع عموم و خود حرفه آسیب برساند.
- شرکتهای کوچک از اجبار استفاده از استانداردهای یکسان هیچ مزیتی نخواهند برد.
- شرکتهای بزرگ دائما در حال رشد و تغییر هستند، بنابراین تلاش برای حفظ همشکلی آنها بیهوده خواهد بود.
- اصرار بر همشکلسازی استانداردها، روند توسعه و پیشرفت حرفه حسابداری را متوقف میکند.
- درنهایت، تأکید بر شکل به زیان از دست دادن محتوا خواهد بود.
به نظر او توسعه روشهای جدید تحلیل و ارائه اطلاعات مناسبتر بود، که منجر به صورتهای مالی معنادارتر و تعدیل عملیات حسابداری برای رفع نیازهای سه گروه شرکتها (شرکتهای کوچک، شرکتهای بزرگ سهامی عام و شرکتهای تحت نظارت دولت) میشد.
الیور می در خصوص افزایش مالیات چه نظریه ای داشت؟
به دلیل ارتباط نزدیک بین مالیات و تعیین سود، می به موضوع مالیات علاقه زیادی داشت. او معتقد بود که مالیات باید به عنوان یک آیتم مجزا در صورت سود و زیان نمایش داده شود. دیدگاه او این بود که ارزش اصلی صورت سود و زیان در توانایی آن برای پیش‌بینی سودهای آینده است. بنابراین، صورت سود و زیان باید روندهای اصلی را نشان دهد، و افزایش مالیات یکی از روندهای مهم در دهه‌های ۱۹۳۰ و ۱۹۴۰ بود.
فعالیت‌های حرفه‌ای و خدمات دولتی الیور می
می در انجمن حسابداران رسمی آمریکا سمت‌های مختلفی داشت:
- معاون (۱۹۱۷-۱۸)
- عضو هیئت منتخبین (۱۹۱۶-۱۷)
- معاون بنیاد می (۱۹۲۳-۴۱)
او همچنین در کمیته‌های متعددی فعالیت داشت، از جمله:
- رئیس کمیته ویژه اداره موقوفات (۱۹۱۷-۳۰)
- رئیس کمیته همکاری با بورس اوراق بهادار (۱۹۳۰-۳۵)
- رئیس کمیته توسعه اصول حسابداری (۱۹۳۳-۳۶)
- رئیس کمیته واژه‌شناسی (۱۹۳۹-۴۵)
- معاون کمیته روشهای حسابداری (۱۹۳۷-۴۵)
مشارکت در تحقیقات
می در سال ۱۹۴۷ عضو گروه تحقیق بر روی سود تجاری بود که با همکاری انجمن حسابداران رسمی آمریکا و بنیاد راکفلر فعالیت می‌کرد. او همچنین در سال ۱۹۵۲ به تهیه پیش‌نویس گزارش تحقیق کمک کرد.
دوران جنگ جهانی اول و پس از آن
در طول جنگ جهانی اول، او در واحد خزانه‌داری ایالات متحده و هیئت بازرگانی جنگ مشغول به کار بود. پس از جنگ، نقش‌های مشاوره‌ای مهمی را بر عهده گرفت:
مشاور خزانه‌داری و سایر نهادهای دولتی
مشاور خبره در اکثر کمیته‌های سنای آمریکا
فعالیت‌های پژوهشی و مدیریتی
او در سازمان‌های مختلف علمی و پژوهشی نقش‌های کلیدی داشت:
- رئیس (۱۹۲۶-۲۷) و سرپرست هیئت (۱۹۲۸-۲۹) دفتر ملی تحقیق اقتصادی
- نایب رئیس انجمن اقتصادی آمریکا (۱۹۳۰)
- مدیر انجمن آمار آمریکا (۱۹۳۷-۴۰)
- مدیر انجمن ارتباطات خارجی
- رئیس کمیته مشورتی انجمن تحقیق علوم اجتماعی
- دستاوردهای علمی و آکادمیک
فعالیت‌های آموزشی
او سخنرانی‌های متعددی در دانشگاه‌های برجسته آمریکا داشت، از جمله:
- دانشگاه کلمبیا
- دانشگاه نورث‌وسترن
- دانشگاه استنفورد
- دانشگاه ییل
- در سال تحصیلی ۱۹۳۶-۳۷، او افتخار اولین سخنران در دانشگاه هاروارد را کسب کرد.
کتاب های منتشر شده توسط جورج الیور می
در سال ۱۹۳۴، تحت سرپرستی می، یک پروژه مشترک بین انجمن حسابداران رسمی آمریکا و بورس نیویورک به ثمر نشست. نتیجه این همکاری، انتشار کتابی با عنوان “حسابرسی حساب‌های شرکتهای سهامی” بود. این اثر مهم، ساختار گزارش‌های حسابرسی شرکتها و اصول حسابداری مرتبط را تشریح کرد و پایه‌ای برای حسابرسی‌های سالانه شرکتهای عضو بورس فراهم آورد. اهمیت این گزارش به حدی بود که کمیسیون جدید بورس و اوراق بهادار را متقاعد کرد که حرفه حسابداری باید از اصول حسابداری پیروی کند، نه از دستورات دولت مرکزی. از دیگر فعالیت های فرهنگی جورج الیور می می توان به موارد زیر اشاره کرد:
- نگارش ۱۰۶ مقاله در مجلات تخصصی
- نوشتن ۵۴ مقاله در مجله اکانتنسی
- نویسنده کتاب “حسابداری مالی – چکیده‌ای از تجربه” (۱۹۳۴)
دریافت مدال طلای انجمن حسابداران رسمی آمریکا
در سال ۱۹۴۴، او جایزه مهمی به نام مدال طلای انجمن حسابداران رسمی آمریکا را دریافت کرد. هفت سال بعد، در سال ۱۹۵۱، به عضویت تالار مشاهیر حسابداری درآمد. این افتخار نشان می‌دهد که او یکی از برجسته‌ترین افراد در حرفه حسابداری بوده است. پس از مرگش، برای گرامیداشت یاد و خدمات او، یک کرسی حسابداری مالی به نام او در دانشگاه کلمبیا ایجاد شد. این کرسی نشان‌دهنده اهمیت کارها و دستاوردهای او در زمینه حسابداری است.
جمع بندی
جورج الیور می (George Oliver May) در تاریخ ۲۲ مه ۱۸۷۵ در انگلستان متولد شد و تحصیلات ابتدایی خود را در این کشور به پایان رساند. در ۱۵ فوریه ۱۸۹۲، به‌منظور کسب تجربه برای شرکت در آزمون حسابدار خبره (CA)، به عنوان کارمند قراردادی به موسسه توماس آندرو در انگلستان پیوست و در سال ۱۸۹۷ با کسب رتبه ممتاز در هر دو امتحان میانه و نهایی، به عنوان حسابدار خبره شناخته شد. در سال ۱۹۲۷، او تصمیم به کاهش فعالیت‌های خود گرفت و به انجمن حسابداران آمریکا (AIA) پیوست. این زمان، آغاز نقش کلیدی او در توسعه حسابداری بود که با دهه ۱۹۳۰ همزمان شد و به عنوان یکی از مهمترین دوره‌ها در تاریخ حسابداری شناخته می‌شود.
می به عنوان یک شخصیت برجسته در حسابداری، تأثیر زیادی بر این حرفه گذاشت و در بسیاری از کمیته‌ها و سازمان‌های حرفه‌ای فعالیت داشت. او با انتشار گزارش‌هایی در زمینه حسابرسی و اصول حسابداری، به شکل‌گیری استانداردهای حسابداری کمک کرد و در نهایت به عنوان یکی از پیشگامان این حوزه شناخته شد.
